ABELMOSCHUS Medik.

  1. Abelmoschus angulosus Wall. ex Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 53 (1834); POWO (2021). – Hibiscus molochinus Alston, in H.Trimen, Handb. Fl. Ceylon 6(Suppl.): 29 (1931). – Hibiscus primulinus Alston, in H.Trimen, Handb. Fl. Ceylon 6(Suppl.): 29 (1931). – Hymenocalyx variabilis Zenker, Pl. Ind.: 9 (1835). S Asia to W Malesia. SUMATRA, JAVA.
  2. Abelmoschus crinitus Wall., Pl. Asiat. Rar. 1: 39 (1830); POWO (2021). – Abelmoschus cancellatus Wall. ex Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 119 (1845). – Abelmoschus fusiformis Wall., Numer. List: n.º 87, 1921 (1829). – Abelmoschus hainanensis S.Y.Hu, Fl. Reipubl. Popul. Sin. 153: 37 (1955). – Abelmoschus racemosus Wall., Numer. List: n.º 87, 1929 (1829). – Abelmoschus theiodes Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 120 (1845). – Hibiscus bodinieri H.Lév., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 184 (1913). – Hibiscus cancellatus Roxb. ex G.Don, Gen. Hist. 1: 480 (1831). – Hibiscus cavaleriei H.Lév., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 184 (1913). – Hibiscus crinitus (Wall.) G.Don, Gen. Hist. 1: 480 (1831). – Hibiscus fusiformis Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 1: 759 (1840). – Hibiscus sulphureus Wall. ex Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 120 (1845). S to E Asia, C Malesia. JAVA.
  3. Abelmoschus esculentus (L.) Moench, Methodus: 617 (1794); POWO (2021). – Abelmoschus bammia Webb¸ Fragm. Fl. Aethiop.-Aegypt.: 48 (1854). – Abelmoschus longifolius (Willd.) Kostel., Allg. Med.-Pharm. Fl. 5: 1859 (1936). – Abelmoschus officinalis (DC.) Endl., Cat. Hort. Vindob. 2: 253 (1842). – Abelmoschus praecox (Forssk.) Sickenb., Mém. Inst. Égypt. 4: 192 (1901). – Abelmoschus tuberculatus Pal & Singh¸ Bot. Gaz. 113: 458 (1952). – Abelmoschus tuberculatus var. deltoidefolius T.K.Paul & M.P.Nayar, Bull. Bot. Surv. India 24: 215 (1982 publ. 1983). – Hibiscus bammia Tozzetti, Ann. Mus. Imp. Fis. Firenze 2: 57 (1810). – Hibiscus esculentus L., Sp. Pl.: 696 (1753). – Hibiscus ficifolius Mill., Gard. Dict. ed. 8: n.º 15 (1768). – Hibiscus hispidissimus A.Chev., Rev. Bot. Appl. Agric. Trop. 20: 326 (1940). – Hibiscus longifolius Willd., Sp. Pl., ed. 4, 3: 827 (1800). – Hibiscus praecox Forssk., Fl. Aegypt.-Arab.: 125 (1775). Native of India, Bangladesh, and Myanmar. Introduced to Indonesia. Photos
  4. Abelmoschus ficulneus (L.) Wight & Arn., in R.Wight, Cat. Ind. Pl.: 14 (1833); POWO (2021). – Abelmoschus alborubens Benth., Fl. Austral. 1: 209 (1863). – Abelmoschus alboruber F.Muell., Fragm. 1: 67 (1859). – Abelmoschus strictus Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 119 (1845). – Hibiscus ficulneus L., Sp. Pl.: 695 (1753). – Hibiscus ficulneus var. alboruber (F.Muell.) Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 402 (1928). – Hibiscus mauritianus Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 4(2): 258 (1827). – Hibiscus prostratus Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 208 (1832). – Hibiscus sinuatus Cav., Diss. 3: 147 (1787). – Hibiscus strictus Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 206 (1832). – Laguna aculeata Cav., Diss. 3: 173 (1787). – Laguna angulata G.Don, Gen. Hist. 1: 505 (1831). – Laguna sinuata Hornem., Hort. Bot. Hafn. 2: 645 (1815). E Africa, S Asia, S and E Malesia, Queensland. JAVA, NUSA TENGGARA, PAPUA.
  5. Abelmoschus manihot (L.) Medik., Malvenfam.: 46 (1787); POWO (2021). – Hibiscus manihot L., Sp. Pl.: 696 (1753). S to E Asia, Malesia, Queensland. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA.
  6. Abelmoschus moschatus Medik., Malvenfam.: 46 (1787); POWO (2021). – Abelmoschus abelmoschus (L.) H.Karst., Deut. Fl., ed. 2, 2: 157 (1895). – Hibiscus abelmoschus L., Sp. Pl.: 696 (1753). – Hibiscus abelmoschus var. genuinus Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 4: 151 (1900). – Hibiscus moschatus (Medik.) Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 384 (1796). S to E Asia, Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA. Photos
  7. Abelmoschus sagittifolius (Kurz) Merr., Lingnaam Agric. Rev. 2: 40 (1924); POWO (2021). – Abelmoschus brevicapsulatus (Hochr.) Hochr.¸ Candollea 2: 86 (1924). – Abelmoschus coccineus S.Y.Hu, Fl. Reipubl. Popul. Sin. 153: 39 (1955). – Abelmoschus esquirolii (H.Lév.) S.Y.Hu, Fl. Reipubl. Popul. Sin. 153: 40 (1955). – Abelmoschus moschatus var. rugosus (Wall. ex Wight & Arn.) Hochr.¸ Candollea 2: 86 (1924). – Abelmoschus moschatus subsp. tuberosus (Span.) Borss.Waalk., Blumea 14: 93 (1966). – Abelmoschus rhodopetalus F.Muell., Fragm. 2: 113 (1861). – Abelmoschus rugosus Wall. ex Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 43 (1834). – Abelmoschus sharpei Copel. ex Merr., Publ. Bur. Sci. Gov. Lab. 17: 29 (1904). – Abelmoschus todayensis Elmer, Leafl. Philipp. Bot. 8: 2752 (1915). – Abelmoschus vanoverberghii Merr., Philipp. J. Sci., C 13: 29 (1918). – Hibiscus bellicorus H.Lév., Fl. Kouy-Tchéou: 273 (1915). – Hibiscus brevicapsulatus Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 20: 160 (1917). – Hibiscus esquirolii H.Lév., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 184 (1913). – Hibiscus hirtus Buch.-Ham. ex Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 203 (1832). – Hibiscus moschatus Roxb. ex Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 53 (1834). – Hibiscus rhodopetalus (F.Muell.) F.Muell. ex Benth.¸ Fl. Austral. 1: 209 (1863). – Hibiscus rhodopetalus var. angustisectus Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 402 (1928). – Hibiscus rhodopetalus var. chillagoensis Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 402 (1928). – Hibiscus rhodopetalus f. typica Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 402 (1928). – Hibiscus rugosus (Wall. ex Wight & Arn.) Roxb. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 342 (1874). – Hibiscus sagittifolius Kurz, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 40: 46 (1871). – Hibiscus sharpei (Copel. ex Merr.) Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 20: 161 (1917). – Hibiscus subnudus Craib, Bull. Misc. Inform. Kew 1911: 19 (1911). – Hibiscus todayensis (Elmer) Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 20: 162 (1917). S Asia to Malesia and Queensland. JAVA, PAPUA.

 

 

ABROMA Jacq.

  1. Abroma augustum (L.) L.f., Suppl. Pl.: 341 (1782); POWO (2021). – Abroma alatum Blanco¸Fl. Filip.: 605 (1837). – Abroma angulatum Lam., Encycl. 1: 126 (1783). – Abroma angulosum Poir., in J.B.A.M.de Lamarck, Encycl., Suppl. 1: 322 (1810). – Abroma commune Blanco, Fl. Filip.: 606 (1837). – Abroma denticulatum Miq., Pl. Jungh.: 288 (1854). – Abroma elongatum Lam., Encycl. 1: 127 (1783). – Abroma fastuosum Jacq., Hort. Bot. Vindob. 3: 3 (1776). – Abroma javanicum Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 183 (1859). – Abroma molle DC., Prodr. 1: 485 (1824). – Abroma obliquum C.Presl, Reliq. Haenk. 2: 143 (1835). – Abroma sinuosum G.Nicholson, Ill. Dict. Gard. 4: 482 (1888). – Abroma wheleri Retz., Observ. Bot. 5: 27 (1788). – Theobroma augustum L.¸ Syst. Nat. ed. 12, 2: 233 (1767). S to E Asia, to C Malesia. JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA. Photos

 

 

ABUTILON Mill.

  1. Abutilon auritum (Wall. ex Link) Sweet, Hort. Brit. 1: 53 (1826); POWO (2021). – Abutilon atropurpureum (Blume) G.Don¸ Gen. Hist. 1: 503 (1831). – Abutilon guichenotianum Decne., Herb. Timor.: 106 (1834). – Abutilon stipulare C.Presl, Reliq. Haenk. 2: 114 (1835). – Althaea atropurpurea Alef., Oesterr. Bot. Z. 12: 261 (1862). – Malva atropurpurea Noë ex Alef., Oesterr. Bot. Z. 12: 261 (1862). – Sida atropurpurea Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 77 (1825). – Sida aurita Wall. ex Link, Enum. Hort. Berol. Alt. 2: 206 (1822). – Sida guichenotiana (Decne.) Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 2: 577 (1841). – Sida macrostipula Zipp. ex Span., Linnaea 15: 171 (1841). – Sida stipularis (C.Presl) D.Dietr., Syn. Pl. 4: 855 (1846). Peru and SE Asia, Malesia, Queensland. JAVA, SULAWESI, NUSA TENGGARA, PAPUA.
  2. Abutilon australiense (Hochr. ex Britten) Nimbalkar, Nandikar & Sardesai, Phytotaxa 413: 252 (2019); POWO (2021). – Abutilon asiaticum var. australiense (Hochr. ex Britten) Fosberg, Micronesica 2: 150 (1966 publ. 1967). – Abutilon indicum var. australiense Hochr. ex Britten, Ill. Austral. Pl. Cook’s Voy. 1: 10 (1900). India, C Malesia, Australia. SULAWESI, NUSA TENGGARA.
  3. Abutilon guineense (Schumach.) Baker f. & Exell, J. Bot. 74(Suppl.): 22 (1936); POWO (2021). – Abutilon indicum var. guineense (Schumach.) K.M.Feng, Acta Bot. Yunnan. 4: 28 (1982). – Abutilon indicum subsp. guineense (Schumach.) Borss.Waalk., Blumea 14: 175 (1966). – Sida guineensis Schumach., Beskr. Guin. Pl.: 307 (1827). Africa and China. Introduced to Indonesia.
  4. Abutilon indicum (L.) Sweet, Hort. Brit.: 54 (1826); POWO (2021). – Abutilon elongatum Moench, Suppl. Meth.: 205 (1802). – Sida indica L., Cent. Pl. II: 26 (1756). N Africa, SW Asia, S Asia, C Malesia, Australia. SULAWESI, NUSA TENGGARA. Photos
  5. Abutilon persicum (Burm.f.) Merr., Philipp. J. Sci. 19: 364 (1921); POWO (2021). – Sida persica Burm.f., Fl. Indica: 148 (1768). S Asia to S Malesia. JAVA, NUSA TENGGARA.

 

 

AYENIA L.

  1. Ayenia angulata (Hassk.) ined., Skvortsovia; POWO (2021). – Byttneria angulata Hassk., Cat. Hort. Bot. Bogor. Alt.: 204 (1844). – Chaetaea angulata (Hassk.) Adelb., in C.A.Backer, Bekn. Fl. Java 107: 11 (1944). Endemic to Java. JAVA.
  2. Ayenia beccarii (Warb.) ined., Skvortsovia; POWO (2021). – Byttneria beccarii Warb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 18: 330 (1922). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Ayenia celebica (Hochr.) ined. Skvortsovia; POWO (2021). – Byttneria celebica Hochr.¸ Bull. Jard. Bot. Buitenzorg 19: 48 (1904). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  4. Ayenia flaccida (Span.) ined., Skvortsovia; POWO (2021). – Byttneria flaccida Span., Linnaea 15: 174 (1841). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  5. Ayenia reinwardtii (Korth.) ined., Skvortsovia; POWO (2021). – Byttneria reinwardtii Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 310 (1848). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

 

AZANZA Alef.

  1. Azanza lampas (Cav.) Alef., Bot. Zeitung (Berlin) 19: 297 (1861); POWO (2021). – Abelmoschus acuminatus (Alef.) Müll.Berol., in W.G.Walpers, Ann. Bot. Syst. 7: 407 (1869). – Abelmoschus zollingeri (Alef.) Müll.Berol., in W.G.Walpers, Ann. Bot. Syst. 7: 407 (1869). – Azanza acuminata Alef., Bot. Zeitung (Berlin) 19: 299 (1861). – Azanza zollingeri Alef., Bot. Zeitung (Berlin) 19: 298 (1861). – Bupariti lampas (Cav.) Rothm., Feddes Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 53: 7 (1944). – Hibiscus callosus Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 67 (1825). – Hibiscus gangeticus Roxb. ex Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 49 (1834). – Hibiscus lampadius St.-Lag., Ann. Soc. Linn. Lyon 7: 127 (1880). – Hibiscus lampas Cav., Diss. 3: 154 (1787). – Hibiscus tetralocularis Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 198 (1832). – Pariti gangeticum G.Don, Gen. Hist. 1: 485 (1831). – Thespesia lampas (Cav.) Dalzell, in N.A.Dalzell & A.Gibson, Bombay Fl.: 19 (1861). – Thespesia sublobata Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 382 (1845). S to E Asia, to Maluku. SUMATRA, JAVA, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU. Photos

 

 

BERRYA Roxb.

  1. Berrya cordifolia (Willd.) L.Laurent, Ann. Fac. Sci. Marseille 14: 150 (1904); POWO (2021). – Triopterys poliandra Blanco¸ Fl. Filip.: 380 (1837). – Berrya ammonilla Roxb., Pl. Coromandel 3: 60 (1820). – Espera cordifolia Willd., Neue Schriften Ges. Naturf. Freunde Berlin 3: 450 (1801). S Asia to C Malesia. JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA.
  2. Berrya javanica (Turcz.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 605 (1926); POWO (2021). – Berrya quinquelocularis Teijsm. & Binn. ex Koord. & Valeton, Icon. Bogor. 1: 19 (1897). – Pterocoellion javanicum Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 35(I): 572 (1863). Java and N Australia. JAVA.

 

 

BOMBAX L.

  1. Bombax anceps Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 175 (1888); POWO (2021). – Bombax insulare Ridl., Fl. Malay Penins. 1: 260 (1922). – Bombax kerrii Craib, Bull. Misc. Inform. Kew 1915: 424 (1915). – Bombax larutense Ridl., Fl. Malay Penins. 1: 260 (1922). – Bombax valetonii Hochr., Bull. Inst. Bot. Buitenzorg 19: 15 (1904). – Gossampinus anceps (Pierre) Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 190 (1924). – Gossampinus valetonii (Hochr.) Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 191 (1924). – Salmalia anceps (Pierre) Stearn, in E.Blatter & W.A.Millard, Some Beautiful Indian Trees, ed. 2: 129 (1955). Myanmar to Indochina, Sumatra, Peninsular Malaysia, Java, and Lesser Sunda Islands. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA.
  2. Bombax ceiba L. Sp. Pl.: 511 (1753); POWO (2021). – Bombacopsis quinata Dugand, Contr. Hist. Nat. Colomb. 1: 2 (1938). – Bombax aculeatum L., Syst. Nat. ed. 10, 2: 1141 (1759). – Bombax ceiba Burm.f., Fl. Indica: 145 (1768). – Bombax heptaphyllum Cav., Diss. 5: 296 (1788). – Bombax malabaricum DC., Prodr. 1: 479 (1824). – Bombax thorelii Gagnep., Notul. Syst. (Paris) 1: 77 (1909). – Bombax tussacii Urb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 15: 171 (1918). – Gossampinus malabarica (DC.) Merr., Lingnan Sci. J. 5: 126 (1927 publ. 1928). – Gossampinus rubra Buch.-Ham., Trans. Linn. Soc. London 15: 128 (1827). – Gossampinus thorelii (Gagnep.) Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 190 (1924). – Pachira quinata W.S.Alverson, Novon 4: 7 (1994). – Pochota quinata W.D.Stevens, Taxon 36: 463 (1987). – Salmalia malabarica (DC.) Schott & Endl., Melet. Bot.: 35 (1832). S to E Asia, Malesia, N Australia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA.

 

 

BOMBYCIDENDRON Zoll. & Moritzi

  1. Bombycidendron grewiifolium (Hassk.) Zoll. & Moritzi, Natuur- Geneesk. Arch. Ned.-Indië 2: 14 (1845); POWO (2021). – Hibiscus bantamensis Miq., Pl. Jungh.: 282 (1854). – Hibiscus cinnamomifolius Chun & Tsiang, Sunyatsenia 4: 18 (1939). – Hibiscus gravifolius Kuntze, Bot. Centralbl. 45: 198 (1891). – Hibiscus grewiifolius Hassk., Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 12: 83 (1855). – Hibiscus praeclarus Gagnep., in H.Lecomte, Fl. Indo-Chine 1: 427 (1910). Myanmar to Indochina, Java. JAVA.

 

 

BOSCHIA Korth.

  1. Boschia excelsa Korth., Verh. Nat. Gesch. Ned. Bezitt., Bot.: 258 (1844); POWO (2021). – Durio excelsus (Korth.) Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 227 (1924). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  2. Boschia grandiflora Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 502 (1875); POWO (2021). – Durio grandiflorus (Mast.) Kosterm. & Soegeng¸ Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 61: 10 (1958). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Boschia griffithii Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 503 (1875); POWO (2021). – Boschia acutifolia Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 503 (1875). – Durio acutifolius (Mast.) Kosterm., Trop. Natuur 33: 34 (1953). – Durio griffithii (Mast.) Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 227 (1924). Thailand and W Malesia. SUMATRA, KALIMANTAN.

 

 

BROWNLOWIA Roxb.

  1. Brownlowia arachnoidea Kosterm., Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 73: 16 (1961); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Brownlowia argentata Kurz, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 39: 67 (1870); POWO (2021). – Brownlowia lepidota Warb.¸ Bot. Jahrb. Syst. 18: 200 (1893). – Brownlowia riedelii Hemsl., Rep. Challenger, Bot. 1(3): 128 (1884). Peninsular Malaysia, Philippines, Maluku to Solomon Islands. MALUKU, PAPUA.
  3. Brownlowia calciphila Kosterm., Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 73: 21 (1961); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Brownlowia ferruginea Kosterm., Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 73: 23 (1961); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  5. Brownlowia fluminensis Kosterm., Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 73: 17 (1961); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  6. Brownlowia tersa (L.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 73 (1959); POWO (2021). – Litsea tersa (L.) M.R.Almeida, Fl. Maharashtra 4A: 258 (2003). – Litsea tersa Merr., Philipp. J. Sci. 1(Suppl.): 57 (1906). – Malapoenna tersa (L.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 2: 571 (1891). – Tetranthera tersa (L.) Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 2: 267 (1825). – Brownlowia beccarii (Mast.) Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 130 (1888). – Brownlowia lanceolata Benth., J. Proc. Linn. Soc., Bot. 5(Suppl. 2): 57 (1861). – Dialycarpa beccarii Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 506 (1875). – Glabraria tersa L., Mant. Pl. 2: 276 (1771). – Heritiera attenuata Wall., Numer. List: n.º 1140 (1829). – Niota polyandra Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 63 (1834). – Vitmannia polyandra (Wight & Arn.) Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 2: 779 (1841). S Asia to Thailand, east to Maluku. SUMATRA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU. Photos

 

 

CAMPTOSTEMON Mast.

  1. Camptostemon aruensis Becc., Malesia 3: 274 (1889); POWO (2021). Maluku: Aru Islands. MALUKU.
  2. Camptostemon philippinensis (S.Vidal) Becc., Malesia 3: 273 (1889); POWO (2021). – Cumingia philippinensis S.Vidal, Phan. Cuming. Philipp.: 212 (1885). Philippines and Sulawesi. SULAWESI. Photos

 

 

CLAPPERTONIA Meisn.

  1. Clappertonia ficifolia (Willd.) Decne., in J.P.B.Delessert, Icon. Sel. Pl. 5: 1 (1846); POWO (2021). – Honckenya ficifolia Willd., in P.Usteri, Delect. Opusc. Bot. 2: 201 (1793). Africa. Introduced to Indonesia.

 

 

COELOSTEGIA Benth.

  1. Coelostegia borneensis Becc., Malesia 3: 272 (1889); POWO (2021). Sumatra, Peninsular Malaysia, and Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  2. Coelostegia chartacea Soegeng, Reinwardtia 5: 273 (1960); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Coelostegia griffithii Benth. & Hook.f., Gen. Pl. 1: 213 (1862); POWO (2021). – Coelostegia sumatrana Becc., Malesia 3: 272 (1889). W Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN.
  4. Coelostegia kostermansii Soegeng, Reinwardtia 5: 277 (1960); POWO (2021). Endemic to Indonesian Borneo. KALIMANTAN.
  5. Coelostegia montana Sidiy., Blumea 46: 165 (2001); POWO (2021). Endemic to Indonesian Borneo. KALIMANTAN.
  6. Coelostegia neesiocarpa Soegeng, Reinwardtia 5: 279 (1960); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

 

COLONA Cav.

  1. Colona aequilateralis (C.T.White & W.D.Francis) Merr. & L.M.Perry, J. Arnold Arbor. 20: 344 (1939); POWO (2021). – Columbia aequilateralis C.T.White & W.D.Francis, Proc. Roy. Soc. Queensland 38: 240 (1926 publ. 1927). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  2. Colona archboldiana Merr. & L.M.Perry, J. Arnold Arbor. 20: 345 (1939); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  3. Colona auriculata (Desf.) Craib, Fl. Siam. 1: 188 (1925); POWO (2021). – Diplophractum auriculatum Desf., Mém. Mus. Hist. Nat. 5: 34 (1819). Thailand and Indochina, Sumatra, Java. SUMATRA, JAVA.
  4. Colona borneensis (Merr.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 812 (1926); POWO (2021). – Columbia borneensis Merr., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 76: 98 (1917). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  5. Colona celebica (Blume) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 808 (1926); POWO (2021). – Columbia celebica Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 117 (1825). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  6. Colona discolor Merr. & L.M.Perry, J. Arnold Arbor. 20: 343 (1939); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  7. Colona isodiametrica Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 162 (1934); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  8. Colona javanica (Blume) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 733 (1926); POWO (2021). – Columbia integrifolia Ridl., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 57: 27 (1911). – Columbia javanica Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 117 (1825). – Grewia involucrata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 116 (1825). – Microcos involucrata (Blume) G.Don, Gen. Hist. 1: 551 (1831). Thailand, Laos, Sumatra, Peninsular Malaysia, Java. SUMATRA, JAVA.
  9. Colona kostermansiana Wirawan, Reinwardtia 7: 67 (1965); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  10. Colona scabra (Sm.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 729 (1926); POWO (2021). – Columbia burretii Kaneh., Bot. Mag. (Tokyo) 46: 669 (1932). – Columbia scabra (Sm.) Kaneh., Bot. Mag. (Tokyo) 45: 295 (1931). – Grewia begonifolia (G.Don) Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 2: 592 (1832). – Grewia scabra (Sm.) DC., Prodr. 1: 512 (1824). – Microcos begoniifolia G.Don, Gen. Hist. 1: 551 (1831). – Microcos scabra Sm., in A.Rees, Cycl. 23: n.° 3 (1813). Sulawesi and Maluku, and Solomon Islands. SULAWESI, MALUKU.
  11. Colona serratifolia Cav., Icon. 4: 47 (1798); POWO (2021). – Columbia inaequilatera Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 233 (1858). – Columbia mindanaensis Warb., Fragm. Fl. Philipp. 1: 107 (1904). – Columbia serratifolia (Cav.) DC., Prodr. 1: 512 (1824). – Grewia manillensis Walp., Nov. Actorum Acad. Caes. Leop.-Carol. Nat. Cur. 19(Suppl. 1): 310 (1843). Peninsular Malaysia, Borneo, Philippines, Sulawesi. KALIMANTAN, SULAWESI. Photos
  12. Columbia subobovata Hochr., Pl. Bogor. Exs.: 25 (1904); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.

 

 

COMMERSONIA J.R.Forst. & G.Forst.

  1. Commersonia bartramia (L.) Merr., Interpr. Herb. Amboin.: 362 (1917); POWO (2021). – Byttneria caledonica Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 36(I): 568 (1863). – Byttneria hypoleuca Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 207 (1858). – Commersonia echinata J.R.Forst. & G.Forst., Char. Gen. Pl.: 44 (1776). – Commersonia echinata var. bancroftii F.M.Bailey, Queensland Agric. J. 24(2): 60 (1910). – Commersonia echinata var. javana Gagnep., Notul. Syst. (Paris) 1: 97 (1909). – Commersonia javensis G.Don, Gen. Hist. 1: 523 (1831). – Commersonia platyphylla Andrews, Bot. Repos. 10: t. 603 (1810). – Commersonia rhamnoides (Seem.) Christenh. & Byng, Global Fl. 4: 138 (2018). – Pimia rhamnoides Seem., Bonplandia (Hannover) 10: 366 (1862). – Restiaria echinata (J.R.Forst. & G.Forst.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 81 (1891). – Muntingia bartramia L., Amoen. Acad. 4: 124 (1759). China, Myanmar to Indochina, Malesia, Queensland, SE Australia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU, PAPUA. Photos

 

CORCHORUS L.

  1. Corchorus aestuans L., Syst. Nat. ed. 10, 2: 1079 (1759); POWO (2021). Throughout the tropics. SULAWESI, NUSA TENGGARA. Photos
  2. Corchorus olitorius L., Sp. Pl.: 529 (1753); POWO (2021). – Corchorus catharticus Blanco, Fl. Filip.: 442 (1837). – Corchorus decemangularis Roxb. ex G.Don, Gen. Hist. 1: 544 (1831). – Corchorus lanceolatus G.Don, Gen. Hist. 1: 543 (1831). – Corchorus longicarpus G.Don, Gen. Hist. 1: 543 (1831). – Corchorus malchairii De Wild., Études Fl. Bangala & Ubangi: 345 (1911). – Corchorus olitorius var. australiensis Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 380 (1927). – Corchorus quinquelocularis Moench, Methodus: 248 (1794). Tropical Old World. NUSA TENGGARA. Photos
  3. Corchorus trilocularis L., Mant. Pl. 1: 77 (1767); POWO (2021). – Corchorus aestuans Forssk., Fl. Aegypt.-Arab.: 101 (1775). – Corchorus asplenifolius E.Mey. ex Harv. & Sond., in W.H.Harvey & auct. suc. (eds.), Fl. Cap. 1: 229 (1860). – Corchorus gracilis R.Br., in H.Salt, Voy. Abyss., App. 4: 65 (1814). – Corchorus rigidiusculus Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 381 (1927). – Corchorus serrifolius DC., Prodr. 1: 504 (1824). – Corchorus somalicus Gand., Bull. Soc. Bot. France 69: 348 (1922). – Corchorus triflorus Bojer, Rapp. Annuel Trav. Soc. Hist. Nat. île Maurice 12: 17 (1842). Africa to S Asia. Introduced to Indonesia.

 

DIPLODISCUS Turcz.

  1. Diplodiscus aureus Kosterm., Bull. Bot. Surv. India 7: 131 (1965); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Diplodiscus decumbens Kosterm., Reinwardtia 5: 264 (1960); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Diplodiscus longipetiolatus Kosterm., Reinwardtia 11: 27 (1992); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

DURIO Adans.

  1. Durio affinis Becc., Malesia 3: 246 (1889); POWO (2021). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  2. Durio beccarianus Kosterm. & Soegeng, Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 61: 46 (1958); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Durio bukitrayaensis Kosterm., Bot. Helv. 100: 29 (1990); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Durio carinatus Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 500 (1875); POWO (2021). – Durio cupreua Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 221 (1938). Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  5. Durio connatus Priyanti, Phytotaxa 272: 215 (2016); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  6. Durio dulcis Becc., Malesia 3: 243 (1889); POWO (2021). – Durio conicus Becc., Malesia 3: 241 (1889). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  7. Durio graveolens Becc., Malesia 3: 242 (1889); POWO (2021). Thailand and W Malesia. SUMATRA, KALIMANTAN.
  8. Durio kutejensis (Hassk.) Becc., Malesia 3: 251 (1889); POWO (2021). – Lahia kutejensis Hassk., Hort. Bogor. Descr.: 100 (1858). Endemic to Borneo. KALIMANTAN. Photos
  9. Durio lanceolatus Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 499 (1875); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  10. Durio lissocarpus Mast., J. Linn. Soc., Bot. 14: 501 (1875); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  11. Durio lowianus Scort. ex King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 51 (1891); POWO (2021). – Durio spontaneus Bakh. ex Steenis, Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 13: 14 (1933). – Durio wrayi King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 52 (1891). Thailand, Sumatra, and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  12. Durio macrantha Kosterm., Reinwardtia 11: 41 (1992); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  13. Durio malaccensis Planch. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 351 (1874); POWO (2021). – Durio sumatranus Becc., Malesia 3: 249 (1889). Myanmar, Sumatra, Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  14. Durio oxleyanus Griff., Calcutta J. Nat. Hist. 5: 115 (1845); POWO (2021). – Durio gratissimus Becc., Malesia 3: 244 (1889). – Neesia griffithii Planch. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 352 (1874). Sumatra, Peninsular Malaysia, and Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  15. Durio purpureus Kosterm. & Soegeng, Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 61: 15 (1958); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  16. Durio testudinarius Becc., Malesia 3: 244 (1889); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  17. Durio wyatt-smithii Kosterm., Pengum. Lemb. Pusat Penjel. Kehut. 62: 17 (1958); POWO (2021). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  18. Durio zibethinus L., in J.A.Murray (ed.), Syst. Veg. ed. 13: 581 (1774); POWO (2021). – Durio acuminatissimus Merr., Philipp. J. Sci. 29: 393 (1926). – Durio stercoraceus Noronha, Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 13 (1790). Sumatra and Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN. Photos

 

FIRMIANA Marsili

  1. Firmiana colorata (Roxb.) R.Br., Pterocymbium: 235 (1844); POWO (2021). – Clompanus colorata (Roxb.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Erythropsis colorata (Roxb.) Burkill, Gard. Bull. Straits Settlem. 5: 231 (1931). – Erythropsis roxburghiana Schott & Endl., Melet. Bot.: 33 (1832). – Firmiana rubriflora Kosterm., Reinwardtia 6: 293 (1962). – Karaka colorata (Roxb.) Raf., Sylva Tellur.: 72 (1838). – Sterculia colorata Roxb., Pl. Coromandel 1: 26 (1795). – Sterculia rubicunda Wall., Numer. List: n.º 1119 D, F, G (1829). S Asia to China, Sumatra, Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  2. Firmiana malayana Kosterm., Reinwardtia 5: 388 (1961); POWO (2021). W Malesia to Lesser Sunda Islands. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, NUSA TENGGARA.
  3. Firmiana minahassae (Koord.) Kosterm., Reinwardtia 7: 32 (1965); POWO (2021). – Firmiana philippinensis Kosterm., Commun. Forest Res. Inst., Bogor 54: 19 (1956). – Sterculia minahassae Koord., Meded. Lands Plantentuin 19: 640 (1898). Philippines, Sulawesi. SULAWESI. Photos
  4. Firmiana papuana Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 365 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Firmiana sumbawaensis Kosterm., Reinwardtia 6: 165 (1962); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands: Sumbawa. NUSA TENGGARA.

 

GOSSYPIUM L.

  1. Gossypium barbadense L., Sp. Pl.: 693 (1753); POWO (2021). Synonyms see POWO (2021). Native of tropical S America. Introduced to Indonesia. Photos
  2. Gossypium timorense Prokh., Bot. Zhurn. S.S.S.R. 32: 64 (1947); POWO (2021). – Gossypium javanicum Decne., Nouv. Ann. Mus. Hist. Nat. 3: 433 (1834). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

 

GREWIA L.

  1. Grewia abutilifolia Vent. ex Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 92 (1804); POWO (2021). – Grewia arbutifolia Pers., Syn. Pl. 2: 66 (1806). – Grewia aspera Roxb. ex Roth, Nov. Pl. Sp.: 245 (1822). – Grewia hirsutovelutina Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 649 (1926). – Grewia kainantensis Masam., Trans. Nat. Hist. Soc. Taiwan 33: 166 (1943). – Sterculia tiliacea H.Lév., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 185 (1913). S to E Asia, Malesia. JAVA, KALIMANTAN, PAPUA.
  2. Grewia acuminata Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 91 (1804); POWO (2021). – Grewia densiserrulata Hung T.Chang, Acta Phytotax. Sin. 20: 178 (1982). Mainland SE Asia, Java. JAVA.
  3. Grewia atrobrunnea Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 704 (1926); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  4. Grewia brassii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 604 (1935); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Grewia eriocarpa Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 93 (1804); POWO (2021). – Grewia araria Wall. ex Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 656 (1926). – Grewia boehmeriifolia Kaneh. & Sasaki, Trans. Nat. Hist. Soc. Formosa 18: 332 (1928). – Grewia celtidifolia var. eriocarpa (Juss.) Y.C.Hsu & R.Zhuge, Bot. J. South China 2: 19 (1993). – Grewia elastica Royle, Ill. Bot. Himal. Mts.: 104 (1834). – Grewia elatostemoides Collett & Hemsl., J. Linn. Soc., Bot. 28: 27 (1890). – Grewia inaequalis Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 115 (1825). – Grewia inaequalis var. leptopetala (T.Cooke) M.R.Almeida, Fl. Maharashtra 1: 186 (1996). – Grewia koordersiana Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 662 (1926). – Grewia lantsangensis Hu, Bull. Fan Mem. Inst. Biol., Bot. 10: 134 (1940). – Grewia mesopoda Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 663 (1926). – Grewia negrosensis Elmer, Leafl. Philipp. Bot. 2: 631 (1909). S to E Asia and C Malesia. JAVA, SULAWESI, NUSA TENGGARA. Photos
  6. Grewia guazumifolia Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 89 (1804); POWO (2021). – Grewia glabra Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 115 (1825). – Grewia oblongifolia Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 114 (1825). – Grewia osmoxylon Ridl., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 45: 180 (1906). Malesia and Australia. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA, PAPUA.
  7. Grewia kjellbergii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 13: 253 (1936); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  8. Grewia laevigata Vahl, Symb. Bot. 1: 34 (1790); POWO (2021). – Grewia mallococa Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 310 (1845). – Grewia multiflora Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 309 (1845). – Grewia odorata Blume, Catalogus: 79 (1823). – Grewia ovalifolia Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 90 (1804). – Grewia pedicellata Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 2: 585 (1832). – Grewia racemosa Noronha, Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 16 (1790). – Grewia umbellata Roxb. ex DC., Prodr. 1: 509 (1824). – Mallococca parva Blanco, Fl. Filip.: 443 (1837). Bangladesh to Indochina, Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA. Photos
  9. Grewia morotaiensis Kosterm., Reinwardtia 7: 44 (1969); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.
  10. Grewia multiflora Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 89 (1804); POWO (2021). – Grewia didyma Roxb. ex G.Don, Gen. Hist. 1: 549 (1831). – Grewia jinghongensis Y.Y.Qian, Guihaia 17: 297 (1997). S Asia to mainland SE Asia, W Malesia. SUMATRA, KALIMANTAN. Photos
  11. Grewia oxyphylla Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 695 (1926); POWO (2021). Lesser Sunda Islands, New Guinea, Australia. NUSA TENGGARA, PAPUA.
  12. Grewia papuana Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 673 (1926); POWO (2021). New Guinea and Queensland. PAPUA.
  13. Grewia puttkameri Warb., Bot. Jahrb. Syst. 13: 371 (1891); POWO (2021). – Althoffia puttkameri (Warb.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 855 (1926). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  14. Grewia retusifolia Kurz, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 41: 294 (1872); POWO (2021). E Asia, Java, Philippines, Australia. JAVA.
  15. Grewia salutaris Span., Linnaea 15: 176 (1841); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  16. Grewia savannicola R.L.Barrett, Austrobaileya 10: 466 (2019); POWO (2021). New Guinea and Australia. PAPUA.
  17. Grewia tomentosa Juss., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 4: 89 (1804); POWO (2021). – Grewia hirsuta Sm., in A.Rees, Cycl. 17: n.º 9 (1811). Myanmar, Thailand, Cambodia, Sumatra, Peninsular Malaysia, Java, Lesser Sunda Islands. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA.
  18. Grewia viridiflora Teijsm. & Binn., Natuurk. Tijdschr. Ned.-Indië 27: 39 (1864); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

 

HELICTERES Pluk. ex L.

  1. Helicteres integerrima Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 303 (1848); POWO (2021). – Oudemansia integerrima (Korth.) Miq., Pl. Jungh.: 296 (1854). – Oudemansia korthalsii Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 170 (1858). Borneo and Sulawesi. KALIMANTAN, SULAWESI.
  2. Helicteres isora L., Sp. Pl.: 963 (1753); POWO (2021). – Helicteres baruensis var. ovata DC., Prodr. 1: 476 (1824). – Helicteres chrysocalyx Miq. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 365 (1874). – Helicteres grewiifolia DC., Prodr. 1: 477 (1824). – Helicteres jamaicensis Lam., Encycl. 3: 87 (1789). – Helicteres macrophylla Wight, in R.Wight & G.A.W.Arnott, Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 60 (1834). – Helicteres roxburghii G.Don, Gen. Hist. 1: 506 (1831). – Isora corylifolia Schott & Endl., Melet. Bot.: 31 (1832). S Asia to mainland SE Asia, Maluku. MALUKU.
  3. Helicteres javensis Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 80 (1825); POWO (2021). – Helicteres sundaica G.Don, Gen. Hist. 1: 508 (1831). – Oudemansia javensis (Blume) Hassk., Retzia 1: 134 (1855). – Oudemansia obversa Miq., Pl. Jungh.: 297 (1854). Endemic to Java. JAVA.
  4. Helicteres microcarpa Span., Linnaea 15: 173 (1841); POWO (2021). – Oudemansia microcarpa (Span.) Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 171 (1858). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

 

HERISSANTIA Medik.

  1. Herissantia crispa (L.) Brizicky, J. Arnold Arbor. 49: 279 (1968); POWO (2021). – Abutilon crispum (L.) Medik., Malvenfam.: 29 (1787). – Abutilon crispum var. imberbe (DC.) Griseb., Fl. Brit. W. I.: 80 (1859). – Abutilon crispum var. svensonii J.F.Macbr., Publ. Field Mus. Nat. Hist., Bot. Ser. 13(3A): 495 (1956). – Abutilon imberbe (DC.) G.Don, Gen. Hist. 1: 502 (1831). – Abutilon neurocarpum Miq., Pl. Jungh.: 285 (1854). – Abutilon sessilifolium C.Presl, Reliq. Haenk. 2: 113 (1835). – Abutilon trichodum A.Rich., in R.de la Sagra, Hist. Phys. Cuba, Pl. Vasc.: 155 (1841). – Bastardia crispa (L.) A.St.-Hil., Fl. Bras. Merid. 1: 194 (1827). – Bogenhardia crispa (L.) Kearney, Leafl. W. Bot. 7: 120 (1954). – Bogenhardia crispa (L.) Kearney, Leafl. W. Bot. 7: 120 (1954). – Gayoides crispum (L.) Small, Fl. S.E. U.S.: 764 (1903). – Herissantia trichoda (A.Rich.) Fryxell, J. Arnold Arbor. 60: 316 (1979). – Napaea crispa (L.) Moench, Suppl. Meth.: 207 (1802). – Pseudobastardia crispa (L.) Hassl., Bull. Soc. Bot. Genève, sér. 2, 1: 211 (1909). – Sida amplexicaulis Lam., Encycl. 1: 7 (1783). – Sida crispa L., Sp. Pl.: 685 (1753). – Sida filiformis Jacq., Observ. Bot. 2: 23 (1767). – Sida gracilis Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 382 (1796). – Sida imberbis DC., Prodr. 1: 469 (1824). – Sida indica Cav., Diss. 1: 33 (1785). – Sida lasiostega Link, Enum. Hort. Berol. Alt. 2: 20 (1822). – Sida montana Roxb. ex Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 56 (1834). – Sida retrofracta DC., Prodr. 1: 467 (1824). – Sida sessilis Vell., Fl. Flumin. 7: t. 27, 280 (1829). – Sida trichoda (A.Rich.) D.Dietr., Syn. Pl. 4: 856 (1846). Native of tropical America. Introduced to Indonesia.

 

 

HERITIERA Aiton

  1. Heritiera albiflora (Ridl.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 64 (1959); POWO (2021). – Tarrietia albiflora Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 225 (1938). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Heritiera arafurensis Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 36 (1959); POWO (2021). Wallacea. SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU.
  3. Heritiera aurea Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 55 (1959); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Heritiera borneensis (Merr.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 56 (1959); POWO (2021). – Tarrietia borneensis Merr., Philipp. J. Sci., C 13: 84 (1918). – Tarrietia unifoliolata Ridl., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 82: 173 (1920). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  5. Heritiera catappa Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 34 (1959); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  6. Heritiera gigantea Kosterm., Reinwardtia 6: 163 (1962); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  7. Heritiera globosa Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 22 (1959); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  8. Heritiera impressinervia Kosterm., New Crit. Mal. Pl. 3: 29 (1955); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  9. Heritiera javanica (Blume) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 58 (1959); POWO (2021). – Heritiera cochinchinensis (Pierre) Kosterm., Adansonia, n.s., 13: 335 (1973). – Tarrietia cochinchinensis Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 205 (1889). – Tarrietia javanica Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 227 (1825). Myanmar to Indochina, to Maluku. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU. Photos
  10. Heritiera littoralis Aiton, Hort. Kew. 3: 546 (1789); POWO (2021). – Amygdalus litoralis (Aiton) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 75 (1891). – Balanopteris minor Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 2: 94 (1790). – Balanopteris tothila Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 2: 94 (1790). – Heritiera fischeri Regel & Rach, Index Seminum (LE, Petropolitanus) 1858: 45 (1859). – Heritiera minor (Gaertn.) Lam., Encycl. 3: 229 (1789). – Heritiera tothila Kurz, in J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 43: 118 (1874). – Sutherlandia littoralis (Aiton) J.F.Gmel., Syst. Nat. ed. 13[bis]: 1027 (1792). – Systemon fischeri Regel, Index Seminum (LE, Petropolitanus) 1856: 38 (1856). – Samadera littoralis (Aiton) Oken, Allg. Naturgesch. 3(2): 1205 (1841). Tropical E Africa, S Asia to China, Malesia, Queensland. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGAHA, MALUKU, PAPUA. Photos
  11. Heritiera macroptera Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 51 (1959); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  12. Heritiera novoguineensis Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 25 (1959); POWO (2021). New Guinea to Solomon Islands. PAPUA.
  13. Heritiera percoriacea Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 24 (1959); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  14. Heritiera pterospermoides Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 43 (1959); POWO (2021). Sumatra and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  15. Heritiera rumphii Kosterm., Reinwardtia 5: 240 (1960); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.
  16. Heritiera simplicifolia (Mast.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 52 (1959); POWO (2021). – Heritiera khidii Kosterm., Reinwardtia 5: 380 (1961). – Tarrietia simplicifolia Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 362 (1874). Thailand, W Malesia, and Philippines. SUMATRA, KALIMANTAN.
  17. Heritiera sumatrana (Miq.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 61 (1959); POWO (2021). – Tarrietia curtisii King¸J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 77 (1891). – Tarrietia perakensis King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 77 (1891). – Tarrietia sumatrana Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 401 (1861). Thailand, Sumatra, Peninsular Malaysia, and Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  18. Heritiera sylvatica S.Vidal, Revis. Pl. Vasc. Filip.: 66 (1886); POWO (2021). – Tarrietia sylvatica (S.Vidal) Merr.¸ Bull. Bur. Forest. Philipp. Islands 1: 38 (1903). Philippines, Sulawesi, Maluku. SULAWESI, MALUKU. Photos
  19. Heritiera trifoliolata (F.Muell.) Kosterm., Penerbitan Madj. Penget. Indonesia 1: 65 (1959); POWO (2021). – Argyrodendron riedelianum (Oliv.) Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 193 (1889). – Argyrodendron trifoliolatum F.Muell., Fragm. 1: 2 (1858). – Argyrodendron trifoliolatum var. angustifolium Burtt Davy, Trop. Woods 51: 20 (1937). – Argyrodendron trifoliolatum var. grandiflorum (Benth.) Burtt Davy, Trop. Woods 51: 19 (1937). – Argyrodendron trifoliolatum var. macrophyllum (F.M.Bailey) Burtt Davy, Trop. Woods 51: 19 (1937). – Argyrodendron trifoliolatum var. peralatum Burtt Davy, Trop. Woods 51: 20 (1937). – Tarrietia amboinensis Hochr., Bull. Inst. Bot. Buitenzorg 19: 22 (1904). – Tarrietia argyrodendron Benth., Fl. Austral. 1: 230 (1863). – Tarrietia argyrodendron var. actinophylla F.Muell., Fragm. 9: 42 (1875). – Tarrietia argyrodendron var. angustifolia F.M.Bailey, Cat. Queensl. Woods: 5 (1886). – Tarrietia argyrodendron var. grandiflora Benth., Fl. Austral. 1: 231 (1863). – Tarrietia argyrodendron var. macrophylla F.M.Bailey, Bot. Bull. Dept. Agric. Queensland 9: 5 (1894). – Tarrietia argyrodendron var. peralata F.M.Bailey, Compr. Cat. Queensland Pl.: 62 (1913). – Tarrietia argyrodendron var. trifoliolata (F.Muell.) F.M.Bailey, Queensl. Fl. 1: 140 (1899). – Tarrietia argyrodendron var. typica Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 970 (1928). – Tarrietia carronii C.Moore, Handb. Fl. N.S.W.: 363 (1893). – Tarrietia riedeliana Oliv., J. Linn. Soc., Bot. 15: 98 (1876). – Tarrietia trifoliolata (F.Muell.) F.Muell., Fragm. 9: 43 (1875). – Tarrietia trifoliolata var. angustifolia F.M.Bailey, Occas. Pap. Queensland Fl. 1: 1 (1886). C to E Malesia, Queensland. SULAWESI, MALUKU, PAPUA.

 

 

HIBISCUS L.

  1. Hibiscus acetosella Welw. ex Hiern, Cat. Afr. Pl. 1: 73 (1896); POWO (2021). – Hibiscus eetveldeanus De Wild. & T.Durand, Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique, Compt. Rend. 38: 24 (1899). Native of tropical Africa. Introduced to Indonesia.
  2. Hibiscus archboldianus Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 59 (1956); POWO (2021). – Hibiscus lepidotus Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 63 (1956). – Hibiscus womersleyanus Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 61 (1956). – Talipariti archboldianum (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 234 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  3. Hibiscus aruensis Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 44 (1956); POWO (2021). – Talipariti aruense (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 235 (2001). Maluku (Aru Islands) to New Guinea. MALUKU, PAPUA.
  4. Hibiscus borneensis Airy Shaw, in Hooker’s Icon. Pl. 34: t. 3377 (1939); POWO (2021). – Talipariti borneense (Airy Shaw) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 236 (2001). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  5. Hibiscus calodendron Ulbr., Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 14: 367 (1939); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  6. Hibiscus celebicus Koord., Meded. Lands Plantentuin 19: 359 (1898); POWO (2021). – Talipariti celebicum (Koord.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 239 (2001). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  7. Hibiscus cochlearifer Borss.Waalk., Blumea 14: 69 (1966); POWO (2021). Endemic to N Sumatra. SUMATRA.
  8. Hibiscus convolvulaceus Hassk., Abh. Naturf. Ges. Halle 9: 216 (1866); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.
  9. Hibiscus dalbertisii F.Muell., Descr. Notes Papuan Pl. 1: 56 (1875); POWO (2021). – Hibiscus cardiostegius Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 20: 153 (1917). – Hibiscus fluminis-idenburgii Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 53 (1956). – Talipariti dalbertisii (F.Muell.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 240 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  10. Hibiscus decaspermus Koord. & Valeton, Bijdr. Boomsoort. Java 2: 115 (1895); POWO (2021). – Hibiscus flavotrichus C.E.C.Fisch., Bull. Misc. Inform. Kew 1926: 464 (1926). Myanmar, Thailand, Java, Sulawesi, Lesser Sunda Islands. JAVA, SULAWESI, NUSA TENGGARA.
  11. Hibiscus diversifolius Jacq., Collectanea 2: 307 (1789); POWO (2021). Native of Africa. Introduced to Indonesia.
  12. Hibiscus ellipticifolius Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 55 (1956); POWO (2021). – Talipariti ellipticifolium (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 244 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  13. Hibiscus fluminis-aprili Ulbr., Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 14: 368 (1939); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  14. Hibiscus hirtus L., Sp. Pl.: 694 (1753); POWO (2021). – Hibiscus anemoniflorus Zipp. ex Span., Linnaea 15: 169 (1841). – Hibiscus hirtus var. inarticulatus S.Dutta, H.Rodrigues & Chakral, Rheedea 28: 40 (2018). – Hibiscus rosa-malabarica Ker Gawl., Bot. Reg. 4: t. 337 (1819). – Hibiscus sumbawanus Warb. & Ulbr., Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 7: 365 (1920). – Hibiscus virgatus Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 71 (1825). Native of S Asia. Introduced to Indonesia.
  15. Hibiscus leeuwenii Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 50 (1956); POWO (2021). – Talipariti leeuwenii (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 249 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  16. Hibiscus macrophyllus Roxb. ex Hornem., Hort. Bot. Hafn., Suppl.: 149 (1819); POWO (2021). – Hibiscus barbatus Noronha, Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 17 (1790). – Hibiscus setosus Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 194 (1832). – Hibiscus vestitus Griff., Not. Pl. Asiat. 4: 519 (1854). – Hibiscus vulpinus Reinw. ex Blume, Catalogus: 88 (1823). – Pariti macrophyllum (Roxb. ex Hornem.) G.Don, Gen. Hist. 1: 485 (1831). – Talipariti macrophyllum (Roxb. ex Hornem.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 249 (2001). – Triplochiton spathacea Alef., Oesterr. Bot. Z. 12: 13 (1863). Mainland SE Asia, Peninsular Malaysia, Java, Philippines. JAVA.
  17. Hibiscus meraukensis Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 11-12: 8 (1907); POWO (2021). – Brockmania membranacea W.Fitzg., J. Proc. Roy. Soc. Western Australia 3: 174 (1918). Lesser Sunda Islands to New Guinea and Australia. NUSA TENGGARA, PAPUA.
  18. Hibiscus mutabilis L., Sp. Pl.: 694 (1753); POWO (2021). – Abelmoschus mutabilis (L.) Wall. ex Hassk., Cat. Hort. Bot. Bogor. Alt.: 198 (1844). – Hibiscus aestuans Rottler ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 345 (1874). – Hibiscus malvarosa Noronha, erh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 17 (1790). – Hibiscus sinensis Mill., Gard. Dict. ed. 8: n.º 2 (1768). – Ketmia mutabilis (L.) Moench, Methodus: 617 (1794). Native of China. Introduced to Indonesia. Photos
  19. Hibiscus papuanus K.Schum. & Lauterb., Fl. Schutzgeb. Südsee: 438 (1900); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  20. Hibiscus pleijtei Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 46 (1956); POWO (2021). – Talipariti pleijtei (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 251 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  21. Hibiscus pseudotiliaceus Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 65 (1956); POWO (2021). – Talipariti pseudotiliaceum (Borss.Waalk.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 253 (2001). Endemic to Maluku. MALUKU.
  22. Hibiscus pulvinulifer Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 48 (1956); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  23. Hibiscus rosa-sinensis L., Sp. Pl.: 694 (1753); POWO (2021). – Hibiscus androphoropetaloides Pancher, in G.H.Cuzent, Tahiti: 228 (1860). – Hibiscus arnottii Griff. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 344 (1874). – Hibiscus festalis Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 383 (1796). – Hibiscus fulgens W.Baxter, in J.C.Loudon, Hort. Brit., Suppl. 3: 563 (1839). – Hibiscus javanicus Mill., Gard. Dict. ed. 8: n.º 7 (1768). – Hibiscus metallicus B.S.Williams, Nursery Cat. (B.S.Williams) 1869(Spring): 27 (1869). – Hibiscus rosiflorus Stokes, Bot. Mat. Med. 3: 543 (1812). – Hibiscus tricolor Dehnh., Cat. Horti Camald., ed. 2: 20 (1832). Introduced to Indonesia. Photos
  24. Hibiscus sciadiolepidus (Hochr.) Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 43 (1956); POWO (2021). – Wilhelminia sciadiolepida Hochr., Nova Guinea 14: 162 (1924). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  25. Hibiscus sepikensis Borss.Waalk., Blumea 14: 46 (1966); POWO (2021). – Talipariti sepikense (Borss.Waalk.) Fryxell¸Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 256 (2001). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  26. Hibiscus similis Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 73 (1825); POWO (2021). – Hibiscus prainii Raizada & Chatterjee, Sci. & Cult. 26: 47 (1960). – Hibiscus tiliaceus var. hirsutus Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 4: 64 (1900). – Hibiscus tortuosus Wall. ex Prain, Bengal Pl. 1: 268 (1903). – Pariti simile (Blume) G.Don, Gen. Hist. 1: 485 (1831). – Talipariti simile (Blume) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 257 (2001). Bangladesh, Vietnam, Java. JAVA.
  27. Hibiscus surattensis L., Sp. Pl.: 696 (1753); POWO (2021). – Abelmoschus aculeatus Walp.¸ Repert. Bot. Syst. 1: 308 (1842). – Furcaria surattensis (L.) Kostel., Allg. Med.-Pharm. Fl. 5: 1856 (1836). – Hibiscus aculeatus G.Don, Gen. Hist. 1: 480 (1831). – Hibiscus appendiculatus Stokes, Bot. Mat. Med. 3: 542 (1812). – Hibiscus bifurcatus Blanco, Fl. Filip.: 545 (1837). – Hibiscus hypoglossus E.Mey. ex Harv., in W.H.Harvey & auct. suc. (eds.), Fl. Cap. 1: 177 (1860). – Hibiscus involucratus Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 384 (1796). – Hibiscus trinitarius Noronha, Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 17 (1790). Tropical Old World. KALIMANTAN. Photos
  28. Hibiscus teijsmannii Borss.Waalk., Reinwardtia 4: 67 (1956); POWO (2021). Endemic to SW Sulawesi. SULAWESI.
  29. Hibiscus tiliaceus L., Sp. Pl.: 694 (1753); POWO (2021). – Hibiscus tiliaceus var. genuinus Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 4: 63 (1900). – Hibiscus tiliifolius Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 383 (1796). – Parita tiliaceus (L.) Scop., Intr. Hist. Nat.: 282 (1777). – Pariti tiliaceum (L.) A.Juss., Fl. Bras. Merid. 1: 256 (1825). – Pariti tiliifolium Nakai, Fl. Sylv. Kor. 21: 101 (1936). – Talipariti tiliaceum (L.) Fryxell, Contr. Univ. Michigan Herb. 23: 258 (2001). Throughout the tropics. NUSA TENGGARA. Photos
  30. Hibiscus vitifolius L., Sp. Pl.: 696 (1753); POWO (2021). – Fioria vitifolia (L.) Mattei, Boll. Reale Orto Bot. Palermo, n.s., 2: 72 (1917). – Kosteletzkya vitifolia (L.) M.R.Almeida & N.Patil, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 93: 111 (1996). Tropical Old World. JAVA, SULAWESI, NUSA TENGGARA, PAPUA.

 

 

HILDEGARDIA Schott & Endl.

  1. Hildegardia sundaica Kosterm., J. Sci. Res. (Jakarta) 2(1): 11 (1953); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

 

JARANDERSONIA Kosterm.

  1. Jarandersonia clemensiae (Burret) Kosterm., Reinwardtia 8: 18 (1970); POWO (2021). – Brownlowia clemensiae Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 13: 252 (1936). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Jarandersonia parvifolia Kosterm., Reinwardtia 8: 18 (1970); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Jarandersonia pentaceoides R.C.K.Chung & H.S.Tan, Syst. Bot. 37: 213 (2012); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

KLEINHOVIA L.

  1. Kleinhovia hospita L., Sp. Pl. ed. 2: 1365 (1763); POWO (2021). – Cattimarus hospitus (L.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 77 (1891). – Grewia meyeniana Walp., Nov. Actorum Acad. Caes. Leop.-Carol. Nat. Cur. 19(Suppl. 1): 311 (1843). Bangladesh, Vietnam, Peninsular Malaysia, and Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA. Photos

 

 

KOSTELETZKYA C.Presl

  1. Kosteletzkya wetarensis Borss.Waalk., Blumea 14: 87 (1966); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands: Wetar. NUSA TENGGARA.

 

 

LEPTONYCHIA Turcz.

  1. Leptonychia caudata (Wall. ex G.Don) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 729 (1926); POWO (2021). – Binnendijkia trichostylis Kurz, Natuurk. Tijdschr. Ned.-Indië 28: 164 (1865). – Grewia acuminata Bedd., Madras J. Lit. Sci., ser. 3, 1: 38 (1864). – Grewia caudata Wall. ex G.Don, Gen. Hist. 1: 547 (1831). – Grewia heteroclita Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 2: 590 (1832). – Leptonychia acuminata Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 379 (1874). – Leptonychia glabra Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 222 (1858). – Leptonychia heteroclita Kurz, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 39: 67 (1870). – Leptonychia moacurroides Bedd., Fl. Sylv. S. India: t. 114 (1871). – Paragrewia poilanei Gagnep. ex R.S.Rao, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 51: 671 (1953). – Turraea trichostylis Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 502 (1861). Myanmar to Indochina, W Malesia, Philippines. SUMATRA, KALIMANTAN.

 

 

MELHANIA Forssk.

  1. Melhania javanica Adelb., Blumea 5: 505 (1945); POWO (2021). Java and Lesser Sunda Islands. JAVA, NUSA TENGGARA.

 

 

MELOCHIA L.

  1. Melochia acutangula Span., Linnaea 15: 174 (1841); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  2. Melochia corchorifolia L., Sp. Pl.: 675 (1753); POWO (2021). – Geruma subtriloba Blanco¸Fl. Filip.: 182 (1837). – Hibiscus donii Walp., Repert. Bot. Syst. 1: 304 (1842). – Hibiscus endlicheri Walp., Repert. Bot. Syst. 1: 304 (1842). – Lochemia corchorifolia (L.) Arn., Ann. Sci. Nat., Bot., sér. 2, 11: 172 (1839). – Lochemia supina (DC.) Arn. ex Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 109 (1845). – Melochia affinis Wall., Numer. List: n.° 1198 (1829). – Melochia burmanni Zoll. & Moritzi, in A.Moritzi, Syst. Verz. Java: 27 (1846). – Melochia capitata Bojer, Hortus Maurit.: 38 (1837). – Melochia concatenata L., Sp. Pl.: 675 (1753). – Melochia erecta Burm.f., Fl. Indica: 143 (1768). – Melochia fasciculata Noronha, Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 20 (1790). – Melochia pauciflora Wall., Numer. List: n.° 1199 (1829). – Melochia supina L., Sp. Pl.: 675 (1753). – Melochia truncata Willd., Sp. Pl., ed. 4, 3: 601 (1800). – Mougeotia corchorifolia (L.) Kunth, in F.W.H.von Humboldt, A.J.A.Bonpland & C.S.Kunth, Nov. Gen. Sp. 5: 326 (1823). – Polychlaena ramosa G.Don, Gen. Hist. 1: 488 (1831). – Polychlaena simplex G.Don, Gen. Hist. 1: 488 (1831). – Riedlea capitata Bojer, Hortus Maurit.: 38 (1837). – Riedlea concatenata DC., Prodr. 1: 492 (1824). – Riedlea corchorifolia (L.) DC., Prodr. 1: 491 (1824). – Riedlea radiata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 86 (1825). – Riedlea supina (L.) DC., Prodr. 1: 491 (1824). – Riedlea truncata DC., Prodr. 1: 491 (1824). – Visenia concatenata Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 3: 31 (1826). – Visenia corchorifolia (L.) Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 3: 30 (1826). – Visenia supina (L.) Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 3: 31 (1826). Tropical Old World. NUSA TENGGARA, PAPUA. Photos
  3. Melochia umbellata (Houtt.) Stapf, Bull. Misc. Inform. Kew 1913: 317 (1913); POWO (2021). – Aleurodendron album Reinw.¸ Syll. Pl. Nov. 2: 12 (1828). – Melochia arborea Blanco, Fl. Filip.: 524 (1837). – Melochia indica (J.F.Gmel.) Kurz, Prelim. Rep. Forest Pegu, App. A: xxiii (1875). – Melochia velutina Wall. ex Bedd., Fl. Sylv. S. India: xxxv (1871). – Riedlea aleurodendron Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 2: 459 (1841). – Riedlea cordata Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 2: 459 (1841). – Riedlea tiliifolia DC., Prodr. 1: 491 (1824). – Riedlea velutina DC., Prodr. 1: 491 (1824). – Riedlea wallichiana Steud., Nomencl. Bot., ed. 2, 2: 460 (1841). – Visenia alba Endl. ex Walp., Repert. Bot. Syst. 1: 351 (1842). – Visenia indica J.F.Gmel., Syst. Nat. ed. 13[bis]: 515 (1791). – Visenia javanica Jungh., Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 7: 302 (1840). – Visenia tiliifolia Jungh., Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 7: 302 (1840). – Visenia tomentosa Miq., Nieuwe Verh. Eerste Kl. Kon. Ned. Inst. Wetensch. Amsterdam, ser. 3, 5: 4 (1852). – Visenia umbellata Wight, Icon. Pl. Ind. Orient. 2: t. 509 (1841). – Visenia umbellata Houtt., Nat. Hist. 2(8): 309 (1777). – Visenia velutina (DC.) Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 109 (1845). Bangladesh to Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, NUSA TENGGARA, PAPUA. Photos

 

MICROCOS Burm. ex L.

  1. Microcos argentata Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 787 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  2. Microcos bifida Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 603 (1935); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  3. Microcos borneensis Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 772 (1926); POWO (2021). – Grewia borneensis (Burret) Warb. ex P.S.Ashton, Man. Non-Dipterocarp Trees Sarawak 2: 442 (1988). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Microcos branderhorstii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 791 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Microcos brassii Summerh., Bull. Misc. Inform. Kew 1927: 248 (1927); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  6. Microcos ceramensis Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 731 (1926); POWO (2021). – Grewia ceramensis Hochr., Pl. Bogor. Exs.: 30 (1904). Endemic to Maluku. MALUKU.
  7. Microcos chrysothyrsa Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 793 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  8. Microcos cinnamomifolia Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 770 (1926); POWO (2021). – Grewia cinnamomifolia (Burret) Stapf ex P.S.Ashton, Man. Non-Dipterocarp Trees Sarawak 2: 443 (1988). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  9. Microcos crassifolia Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 735 (1926); POWO (2021). – Grewia pyriformis Merr., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 86: 327 (1922). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  10. Microcos dulitensis Airy Shaw, Kew Bull. 4: 159 (1949); POWO (2021). – Grewia dulitensis (Airy Shaw) P.S.Ashton, Man. Non-Dipterocarp Trees Sarawak 2: 443 (1988). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  11. Microcos fibrocarpa (Mast.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 732 (1926); POWO (2021). – Grewia fibrocarpa Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 391 (1874). Thailand, Peninsular Malaysia, Borneo. KALIMANTAN.
  12. Microcos florida (Miq.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 732 (1926); POWO (2021). – Grewia florida Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 405 (1861). Sumatra and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  13. Microcos gracilis Stapf ex Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 229 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  14. Microcos grandiflora Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 784 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  15. Microcos grandifolia (Pulle) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 732 (1926); POWO (2021). – Grewia grandifolia Pulle¸ Nova Guinea 8: 664 (1912). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  16. Microcos ledermannii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 788 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  17. Microcos havilandii Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 228 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  18. Microcos henrici (Baker f.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 732 (1926); POWO (2021). – Grewia henrici Baker f., J. Bot. 62(Suppl.): 13 (1924). Sumatra and Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  19. Microcos hirsuta (Korth.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 734 (1926); POWO (2021). – Grewia hirsuta (Korth.) Kochummen, Tree Fl. Malaya 2: 397 (1973). – Grewia omphacarpa Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 204 (1859). – Grewia palembanica Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 405 (1861). Western Malesia and Lesser Sunda Islands. SUMATRA, KALIMANTAN, NUSA TENGGARA.
  20. Microcos impressinervia Merr., Pap. Michigan Acad. Sci. 24: 81 (1939); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  21. Microcos lanceolata (Miq.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 733 (1926); POWO (2021). – Inodaphnis lanceolata Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 357 (1861). Sumatra and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  22. Microcos laurifolia (Hook.f. ex Mast.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 733 (1926); POWO (2021). – Laurus smilacifolia Wall., Numer. List: n.º 2572 (1830). – Grewia laurifolia Hook.f. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 392 (1874). Thailand, Vietnam, Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  23. Microcos loerzingii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 771 (1926); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  24. Microcos opaca (Korth.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 734 (1926); POWO (2021). – Grewia opaca (Korth.) Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 204 (1859). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  25. Microcos ossea Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 779 (1926); POWO (2021). – Grewia ossea (Burret) Stapf ex P.S.Ashton, Man. Non-Dipterocarp Trees Sarawak 2: 446 (1988). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  26. Microcos pachyphylla Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 187 (1929); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  27. Microcos paniculata L., Sp. Pl.: 514 (1753); POWO (2021). – Arsis rugosa Lour., Fl. Cochinch.: 335 (1790). – Fallopia nervosa Lour., Fl. Cochinch.: 336 (1790). – Grewia affinis Lindl., Trans. Hort. Soc. London 6: 265 (1826). – Grewia microcos L., Syst. Nat. ed. 12, 2: 602 (1767). – Grewia muenterii Walp., Repert. Bot. Syst. 1: 362 (1842). – Grewia nervosa (Lour.) Panigrahi, Taxon 34: 702 (1985). – Grewia ulmifolia Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 2: 591 (1832). – Microcos glabra Jack, Malayan Misc. 1(1): 14 (1820). – Microcos mala Buch.-Ham., Trans. Linn. Soc. London 13: 549 (1822). – Microcos nervosa (Lour.) S.Y.Hu, J. Arnold Arbor. 69: 79 (1988). S to E Asia, Peninsular Malaysia, and Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  28. Microcos paucicostata Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 602 (1935); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  29. Microcos pearsonii (Merr.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 1171 (1927); POWO (2021). – Grewia pearsonii Merr., Philipp. J. Sci. 30: 83 (1926). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  30. Microcos pentandra Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 792 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  31. Microcos phaneroneura Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 163 (1934); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  32. Microcos reticulata Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1933: 490 (1933); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  33. Microcos riparia (Boerl. & Koord.-Schum.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 795 (1926); POWO (2021). – Grewia riparia Boerl. & Koord.-Schum., in A.Koorders-Schumacher, Syst. Verz. 2: 35 (1911). – Microcos ovatolanceolata Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 163 (1934). Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  34. Microcos saccinervia Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 789 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  35. Microcos schlechteri Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 790 (1926); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  36. Microcos stylocarpoides Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 12: 162 (1934); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  37. Microcos subepetala Stapf ex Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 228 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  38. Microcos sumatrana (Baker f.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 736 (1926); POWO (2021). – Grewia sumatrana Baker f., J. Bot. 62(Suppl.): 13 (1924). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  39. Microcos tetrasperma Merr. & L.M.Perry, J. Arnold Arbor. 20: 342 (1939); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  40. Microcos tomentosa Sm., in A.Rees, Cycl. 23: n.º 2 (1813); POWO (2021). – Grewia affinis Hassk., Cat. Hort. Bot. Bogor. Alt.: 207 (1844). – Grewia blumei Hassk., Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 12: 130 (1845). – Grewia cumingiana Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 231 (1858). – Grewia paniculata Roxb. ex DC., Prodr. 1: 510 (1824). Bangladesh to C Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN. Photos
  41. Microcos triflora (Blanco) R.C.K.Chung, Kew Bull. 58: 346 (2003); POWO (2021). – Helianthemum triflorum Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 309 (1845). Borneo and Philippines. KALIMANTAN.
  42. Microcos urbaniana (Lauterb.) Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 736 (1926); POWO (2021). – Grewia urbaniana Lauterb., in K.M.Schumann & C.A.G.Lauterbach, Fl. Schutzgeb. Südsee, Nachtr.: 315 (1905). Endemic to New Guinea. PAPUA.

 

NEESIA Blume

  1. Neesia altissima (Blume) Blume, Nova Acta Phys.-Med. Acad. Caes. Leop.-Carol. Nat. Cur. 17: 83 (1835); POWO (2021). – Cotylephora altissima (Blume) Meisn.¸ Pl. Vasc. Gen.: 28 (1837). – Esenbeckia altissima Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 119 (1825). Thailand, Peninsular Malaysia, Java. JAVA.
  2. Neesia ambigua Becc., Malesia 3: 261 (1889); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Neesia glabra Becc., Malesia 3: 263 (1889); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Neesia malayana Bakh., Bull. Jard. Bot. Buitenzorg, sér. 3, 6: 221 (1924); POWO (2021). Thailand, Sumatra, and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  5. Neesia piluliflora Becc., Malesia 3: 267 (1889); POWO (2021). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  6. Neesia purpurascens Becc., Malesia 3: 264 (1889); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  7. Neesia synandra Mast. Hook.f., Fl. Brit. Ind. 1 (2) : 352 (1874); Soepadmo, Reinwardtia 5(4): 488 (1964). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.

 

PAPUODENDRON C.T.White

  1. Papuodendron hooglandianum (Kosterm.) Borss.Waalk., Blumea 14: 84 (1966); POWO (2021). – Hibiscus hooglandianus Kosterm.¸ Reinwardtia 5: 235 (1960). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  2. Papuodendron lepidotum C.T.White, J. Arnold Arbor. 27: 272 (1946); POWO (2021). – Hibiscus papuodendron Kosterm., Reinwardtia 5: 235 (1960). Endemic to New Guinea. PAPUA.

 

PAVONIA Cav.

  1. Pavonia procumbens (Wight & Arn.) Walp., Repert. Bot. Syst. 1: 301 (1842); POWO (2021). – Lebretonia procumbens Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 47 (1834). – Pavonia ctenophora Ulbr., Bot. Jahrb. Syst. 57: 122 (1920). – Pavonia ukambanica Ulbr., Bot. Jahrb. Syst. 57: 132 (1920). Tropical Africa, S Asia, Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

PENTACE Hassk.

  1. Pentace adenophora Kosterm., Reinwardtia 5: 238 (1960); POWO (2021). Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  2. Pentace borneensis Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 151 (1888); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Pentace chartacea Kosterm., Pengum. Lemb.-Lemb. Penelitian Kehut. 87: 32 (1964); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Pentace concolor Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 188 (1929); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  5. Pentace cordifolia Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 227 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  6. Pentace corneri Kosterm., Pengum. Lemb.-Lemb. Penelitian Kehut. 87: 25 (1964); POWO (2021). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  7. Pentace discolor Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 187 (1929); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  8. Pentace erectinervia Kosterm., Pengum. Lemb.-Lemb. Penelitian Kehut. 87: 24 (1964); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  9. Pentace laxiflora Merr., Philipp. J. Sci. 30: 82 (1926); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  10. Pentace oligoneura Warb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 18: 330 (1922); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  11. Pentace polyantha Hassk., Hort. Bogor. Descr.: 110 (1858); POWO (2021). Thailand, Peninsular Malaysia, Java, Borneo, Lesser Sunda Islands. JAVA, KALIMANTAN, NUSA TENGGARA.
  12. Pentace rigida Kosterm., Pengum. Lemb.-Lemb. Penelitian Kehut. 87: 22 (1964); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  13. Pentace sumatrana Kosterm., Pengum. Lemb.-Lemb. Penelitian Kehut. 87: 44 (1964); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.

 

PENTAPETES L.

  1. Pentapetes phoenicea L., Sp. Pl.: 698 (1753); POWO (2021). – Assonia phoenicea (L.) Raeusch., Nomencl. Bot., ed. 3: 195 (1797). – Blattaria phoenicea Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 6 (1891). – Brotera phoenicea (L.) Cav., Anales Hist. Nat. 1: 34 (1799). – Cavanilla phoenicea J.F.Gmel., Syst. Nat. ed. 13[bis]: 1038 (1792). – Dombeya phoenicea Cav., Diss. 3: 129 (1787). – Eriorhaphe phoenicea (L.) Bamps, Bull. Jard. Bot. État Bruxelles 32: 170 (1962). – Eriorhaphe punicea Miq., Pl. Jungh.: 289 (1854). – Pentapetes angustifolia Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 87 (1825). – Pentapetes cebuana Blanco, Fl. Filip.: 529 (1837). – Pentapetes coccinea Blanco, Fl. Filip.: 529 (1837). S to mainland SE Asia, Philippines, New Guinea. PAPUA.

 

PTEROCYMBIUM R.Br.

  1. Pterocymbium beccarii K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 21 (1897); POWO (2021). New Guinea and Bismarck Archipelago. PAPUA.
  2. Pterocymbium parviflorum Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 193 (1929); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Pterocymbium splendens Kosterm., Reinwardtia 2: 363 (1953); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  4. Pterocymbium stipitatum C.T.White & W.D.Francis, Proc. Roy. Soc. Queensland 38: 241 (1926 publ. 1927); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Pterocymbium tinctorium (Blanco) Merr., Publ. Bur. Sci. Gov. Lab. 27: 24 (1905); POWO (2021). – Heritiera tinctoria Blanco, Fl. Filip.: 653 (1837). Assam to Indochina, to Maluku. JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU.
  6. Pterocymbium viridiflorum Teijsm. & Binn. ex Koord., Meded. Lands Plantentuin 19: 640 (1898); POWO (2021). Endemic to SE Sulawesi. SULAWESI.

 

PTEROSPERMUM Schreb.

  1. Pterospermum borneense S.K.Ganesan, Edinburgh J. Bot. 77: 190 (2019); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Pterospermum blumeanum Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 311 (1848); POWO (2021). – Pterospermadendron blumeanum (Korth.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 80 (1891). – Pterospermum lanceifolium Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 87 (1825). Sumatra to Lesser Sunda Islands. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA.
  3. Pterospermum burmannianum Hochr., Candollea 2: 427 (1925); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  4. Pterospermum celebicum Miq., Ill. Fl. Archip. Ind.: 87 (1870); POWO (2021). Sulawesi to Maluku. SULAWESI, MALUKU.
  5. Pterospermum diversifolium Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 88 (1825); POWO (2021). – Dombeya diversifolia (Blume) Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 4(2): 256 (1827). – Pterospermadendron diversifolium (Blume) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 80 (1891). – Pterospermadendron glabrescens (Wight & Arn.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 80 (1891). – Pterospermum acerifolium Zoll. & Moritzi, in A.Moritzi, Syst. Verz. Java: 27 (1846). – Pterospermum glabrescens Wight & Arn., Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 69 (1834). – Pterospermum hastatum Blanco, Fl. Filip.: 528 (1837). India to Maluku. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU. Photos
  6. Pterospermum elongatum Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 312 (1848); POWO (2021). – Pterospermum perrinii Elmer¸ Leafl. Philipp. Bot. 5: 1840 (1913). Borneo and Philippines. KALIMANTAN.
  7. Pterospermum fuscum Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 312 (1848); POWO (2021). – Pterospermadendron fuscum (Korth.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 80 (1891). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  8. Pterospermum glabrum S.K.Ganesan, Edinburgh J. Bot. 77: 205 (2019); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  9. Pterospermum javanicum Jungh., Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 7: 306 (1840); POWO (2021). – Pterospermum subinaequale Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 404 (1861). Sumatra, Java, and Lesser Sunda Islands. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA.
  10. Pterospermum merrillianum S.K.Ganesan, Edinburgh J. Bot. 77: 217 (2019); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  11. Pterospermum parvifolium Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 403 (1861); POWO (2021). Endemic to Sumatra: Possibly Extinct. SUMATRA.
  12. Pterospermum sumatranum Miq., Ill. Fl. Archip. Ind.: 87 (1870); POWO (2021). – Pterospermum subsessile Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 403 (1861). Sumatra and Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  13. Pterospermum zollingerianum S.K.Ganesan, Edinburgh J. Bot. 77: 231 (2019); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.

 

PTERYGOTA Schott & Endl.

  1. Pterygota alata (Roxb.) R.Br., Pterocymbium: 234 (1844); POWO (2021). – Clompanus alata (Roxb.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Pterygota alata var. irregularis (W.W.Sm.) Deb & S.K.Basu, Bull. Bot. Surv. India 24: 203 (1982 publ. 1983). – Pterygota roxburghii Schott & Endl., Melet. Bot.: 32 (1832). – Sterculia alata Roxb., Pl. Coromandel 3: 84 (1820). – Sterculia coccinea Wall., Numer. List: n.º 1122 (1829). – Sterculia heynei Bedd., Fl. Sylv. S. India: t. 230 (1872). India to China, mainland SE Asia, Sumatra, Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  2. Pterygota bureavii Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 196 (1889); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  3. Pterygota horsfieldii (R.Br.) Kosterm., Reinwardtia 2: 365 (1953); POWO (2021). – Sterculia alata Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 525 (1845). – Sterculia blancoi Rolfe, J. Linn. Soc., Bot. 21: 308 (1884). – Tetradia horsfieldii R.Br., Pterocymbium: 233 (1844). Java, Philippines, New Guinea. JAVA, PAPUA. Photos
  4. Pterygota papuana Warb., Bot. Jahrb. Syst. 13: 376 (1891); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Pterygota trinervia K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 20 (1897); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

SCAPHIUM Schott & Endl.

  1. Scaphium affine (Mast.) Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 193-195 (1889); POWO (2021). – Clompanus affinis (Mast.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Firmiana affinis (Mast.) A.Terracc., Boll. Reale Orto Bot. Palermo 1: 56 (1897). – Firmiana lychnophora (Hance) K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 21 (1897). – Scaphium beccarianum Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 195c (1889). – Scaphium lychnophorum (Hance) Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 193 (1889). – Sterculia affinis Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 361 (1874). – Sterculia beccariana Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 201 (1889). – Sterculia lychnophora Hance, J. Bot. 14: 243 (1876). Thailand and Indochina to W Malesia. SUMATRA, KALIMANTAN.
  2. Scaphium linearicarpum (Mast.) Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 193-195 (1889); POWO (2021). – Clompanus linearicarpa (Mast.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Firmiana linearicarpa (Mast.) A.Terracc., Boll. Reale Orto Bot. Palermo 1: 56 (1897). – Scaphium velutinosum Kosterm., Reinwardtia 10: 478 (1988). – Sterculia linearicarpa Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 360 (1874). Thailand, Sumatra, Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  3. Scaphium longiflorum Ridl., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 68: 143 (1916); POWO (2021). Scaphium velutinum Kosterm., J. Sci. Res. (Jakarta) 2(1): 9 (1953). Peninsular Malaysia and Borneo. KALIMANTAN.
  4. Scaphium longipetiolatum (Kosterm.) Kosterm., Bull. Bot. Surv. India 7: 128 (1965); POWO (2021). – Microcos longipetiolata Kosterm., Reinwardtia 6: 301 (1962). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  5. Scaphium macropodum (Miq.) Beumée ex K.Heyne, Nutt. Pl. Ned.-Ind., ed. 2, 2: 1068 (1927); POWO (2021). – Carpophyllum macropodum Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 401 (1861). – Firmiana borneensis Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 192 (1929). – Scaphium borneense (Merr.) Kosterm., Reinwardtia 7: 441 (1969). – Sterculia macropoda (Miq.) Hook. ex Kloppenb., Planten-Atlas: t. 17 (1907). Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.

 

 

SCHOUTENIA Korth.

  1. Schoutenia accrescens (Mast.) Merr., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 84(Spec. No.): 178 (1921); POWO (2021). – Chartacalyx accrescens Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 382 (1874). Thailand, Peninsular Malaysia, and Borneo. KALIMANTAN.
  2. Schoutenia kunstleri King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 107 (1891); POWO (2021). – Actinophora buurmanni (Koord. & Valeton) Koord., Atlas Baumart. Java 4: 10 (1918). – Schoutenia buurmanni Koord. & Valeton, Bijdr. Boomsoort. Java 1: 215 (1894). Thailand, Peninsular Malaysia, Java. JAVA.
  3. Schoutenia ovata Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 313 (1848); POWO (2021). – Actinophora fragrans Wall. ex R.Br., in J.J.Bennett, Pl. Jav. Rar.: 239 (1852). – Actinophora hypoleuca (Pierre) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 82 (1891). – Schoutenia hypoleuca Pierre, Fl. Forest. Cochinch.: t. 134 (1888). Thailand to Indochina, to New Guinea, N Australia. JAVA, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA.

 

 

SERINGIA J.Gay

  1. Seringia botak Cheek, Blumea 2018 preprint: 5 (2018); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.

 

 

SIDA L.

  1. Sida acuta Burm.f., Fl. Indica: 147 (1768); POWO (2021). – Sida arrudiana Monteiro, Monogr. Malvac. Bras. 1: 36 (1936). – Sida berlandieri Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 197 (1858). – Sida betulina Lag. ex Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 3: 111 (1826). – Sida bodinieri Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 632 (1924). – Sida bradei Ulbr., Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 42 (1924). – Sida brasila Schrank ex Link, Enum. Hort. Berol. Alt. 2: 203 (1822). – Sida capensis Cav., Diss. 1: t. 12, f. 3 (1785). – Sida carpinifolia var. acuta (Burm.f.) Kurz, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 45: 119 (1876). – Sida carpinifolia f. antilliana Millsp., Publ. Field Columb. Mus., Bot. Ser. 2: 71 (1900). – Sida carpinifolia f. spiraeifolia (Willd.) Millsp., Publ. Field Columb. Mus., Bot. Ser. 2: 72 (1900). – Sida chanetii Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 627 (1924). – Sida commixta Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 629 (1924). – Sida crassa Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 628 (1924). – Sida disticha Sessé & Moc., Fl. Mexic., ed. 2: 155 (1894). – Sida foliosa Splitg. ex de Vriese, Ned. Kruidk. Arch. 1: 340 (1848). – Sida frutescens Cav., Diss. 1: 12 (1785). – Sida garckeana Pol., Linnaea 40: 551 (1877). – Sida glabra Nutt., J. Acad. Nat. Sci. Philadelphia 7: 90 (1834). – Sida grandior Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 628 (1924). – Sida jamaicensis Vell., Fl. Flumin. 7: t. 10 (1829). – Sida lancea Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 630 (1924). – Sida lanceolata Retz., Observ. Bot. 4: 38 (1786). – Sida malifolia Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 629 (1924). – Sida martinicensis Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 629 (1924). – Sida martiusiana Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 632 (1924). – Sida orientalis DC., Prodr. 1: 461 (1824). – Sida ovata G.Don, Gen. Hist. 1: 492 (1831). – Sida parens Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 629 (1924). – Sida planicaulis DC., Prodr. 1: 461 (1824). – Sida prostrata G.Don, Gen. Hist. 1: 490 (1831). – Sida repanda Roth, Nov. Pl. Sp.: 328 (1821). – Sida rugosa Thonn., in C.F.Schumacher, Beskr. Guin. Pl.: 304 (1827). – Sida schrankii DC., Prodr. 1: 472 (1824). – Sida scoparia Lour., Fl. Cochinch.: 414 (1790). – Sida spiraeifolia Willd., Enum. Pl. Hort. Berol., Suppl.: 49 (1814). – Sida stauntaniana DC., Prodr. 1: 460 (1824). – Sida versatilis Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 628 (1924). – Sida vogelii Hook.f., in W.J.Hooker, Niger Fl.: 231 (1849). – Sida zelotes Gand., Bull. Soc. Bot. France 71: 629 (1924). Tropical regions of the world. NUSA TENGGARA. Photos
  2. Sida cordata (Burm.f.) Borss.Waalk., Blumea 14: 182 (1966); POWO (2021). – Lamarkia morifolia Medik., Philos. Bot. 1: 28 (1789). – Melochia cordata Burm.f., Fl. Indica: 143 (1768). – Sida cordata var. nasirii Abedin, Pakistan J. Bot. 11: 41 (1979). – Sida humilis Cav., Diss. 5: 277 (1788). – Sida mathewsii Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 36(I): 565 (1863). – Sida multicaulis Cav., Diss. 1: 10 (1785). – Sida nervosa Wall., Numer. List: n.° 1853 (1829). – Sida radicans Cav., Diss. 1: 8 (1785). – Sida reclinans Kunze, Index Seminum (LZ, Lipsiensis) 1843: 4 (1843). – Sida retxii J.F.Gmel., Syst. Nat. ed. 13[bis]: 1042 (1792). – Sida sundaica Zipp. ex Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 141 (1858). – Sida unilocularis L’Hér., Stirp. Nov.: 117bis (1789). – Sida veronicifolia Lam., Encycl. 1: 5 (1783). – Sida veronicifolia var. humilis (Cav.) K.Schum., in C.F.P.von Martius & auct. suc. (eds.), Fl. Bras. 12(3): 320 (1891). Arabian Peninsula to Philippines, Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  3. Sida cordifolia L., Sp. Pl.: 684 (1753); POWO (2021). – Malvinda cordifolia (L.) Medik., Malvenfam.: 24 (1787). Throughout the tropics. SUMATRA, NUSA TENGGARA, PAPUA.
  4. Sida elongata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 76 (1825); POWO (2021). – Sida balica Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 141 (1858). S Asia and Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  5. Sida javensis Cav., Diss. 1: 10 (1785); POWO (2021). – Sida pilosa Retz., Observ. Bot. 2: 23 (1781). Tropical Africa and SE Asia. JAVA, NUSA TENGGARA.
  6. Sida paucifolia DC., Prodr. 1: 472 (1824); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.
  7. Sida penambangensis Felayati, Rustiami & Susandarini, Reinwardtia 23: 36 (2024). Endemic to eastern Java. JAVA.
  8. Sida pusilla Cav., Diss. 1: 6 (1785); POWO (2021). – Sida microphylla DC., Prodr. 1: 461 (1824). – Sida parvifolia DC., Prodr. 1: 461 (1824). – Sida salicifolia J.R.Forst. ex A.Gray, U.S. Expl. Exped., Phan. 1: 158 (1854). – Sida vescoana Baill., Bull. Mens. Soc. Linn. Paris 1: 504 (1885). Madagascar, Tropical SE Asia, Australia. NUSA TENGGARA.
  9. Sida rhombifolia L., Sp. Pl.: 684 (1753); POWO (2021). – Diadesma rhombifolia (L.) Raf.¸ New Fl. 1: 41 (1836). – Malva rhombifolia (L.) E.H.L.Krause, in J.Sturm, Deutschl. Fl. Abbild., ed. 2, 6: 238 (1902). – Napaea rhombifolia (L.) Moench, Methodus: 621 (1794). Tropical Old World and some subtropics. SUMATRA, JAVA, NUSA TENGGARA. Photos
  10. Sida subcordata Span., Linnaea 15: 172 (1841); POWO (2021). – Abutilon furfurellum Miq.¸ Fl. Ned. Ind. 1(2): 144 (1858). – Sida puberula Merr., Philipp. J. Sci., C 7: 90 (1912). – Sida thyrsiflora Miq., Pl. Jungh.: 287 (1854). S to E Asia, C Malesia. JAVA, NUSA TENGGARA. Photos
  11. Sida teysmannii Baker f., J. Bot. 30: 292 (1892); POWO (2021). Endemic to Lesser Sunda Islands. NUSA TENGGARA.

 

 

STERCULIA L.

  1. Sterculia acuminatissima Merr., Philipp. J. Sci. 21: 524 (1922); POWO (2021). – Sterculia pallidiflora Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 223 (1938). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  2. Sterculia ampla Baker f., J. Bot. 61(Suppl.): 5 (1923); POWO (2021). – Sterculia coggygria Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 357 (1929). Endemic to New Guinea.
  3. Sterculia backeri Tantra, Rev. Gen. Sterculia in Malesia: 142 (1976); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  4. Sterculia bammleri K.Schum., Notizbl. Königl. Bot. Gart. Berlin 1: 53 (1895); POWO (2021). – Clompanus bammleri (K.Schum.) Kuntze, Deutsche Bot. Monatsschr. 21: 173 (1903). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  5. Sterculia blumei G.Don, Gen. Hist. 1: 515 (1831); POWO (2021). – Clompanus blumei (G.Don) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Southwellia blumei (G.Don) Wight, Ill. Ind. Bot. 1: 77 (1838). – Sterculia lanceolata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 82 (1825). Endemic to Java. JAVA.
  6. Sterculia campaniflora Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 224 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  7. Sterculia ceramica R.Br., Pterocymbium: 233 (1844); POWO (2021). – Clompanus ceramica Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia glabrifolia Merr., Philipp. J. Sci. 17: 283 (1920 publ. 1921). – Sterculia luzonica Warb., Fragm. Fl. Philipp. 1: 115 (1904). Thailand, Peninsular Malaysia, Philippines, Maluku. MALUKU.
  8. Sterculia chlamydothyrsa Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 355 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  9. Sterculia chrysodasys Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 399 (1861); POWO (2021). – Sterculia rubiginosa Zoll. ex Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 399 (1861). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  10. Sterculia comosa Wall., Pl. Asiat. Rar. 2: 25 (1831); POWO (2021). – Cavallium comosum (Wall.) Schott & Endl., Melet. Bot.: 33 (1832). – Clompanus comosa (Wall.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia keyensis Warb., Bot. Jahrb. Syst. 13: 375 (1891).
  11. Sterculia conwentzii K.Schum., Bot. Jahrb. Syst. 9: 208 (1887); POWO (2021). New Guinea to Solomon Islands. PAPUA.
  12. Sterculia cordata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 83 (1825); POWO (2021). – Clompanus cordata (Blume) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 77 (1891). – Triplobus cordata (Blume) Raf., Sylva Tellur.: 111 (1838). Thailand to C Malesia. JAVA, KALIMANTAN.
  13. Sterculia crassinervia Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 399 (1861); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  14. Sterculia cuneifolia Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 400 (1861); POWO (2021). Endemic to Sumatra. SUMATRA.
  15. Sterculia cuspidata R.Br., Pterocymbium: 232 (1844); POWO (2021). – Clompanus cuspidata (R.Br.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Clompanus gracilis (Korth.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia graciliflora Perkins, Fragm. Pl. Filip.: 114 (1851). – Sterculia gracilis Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 306 (1848). W Malesia and Philippines. SUMATRA, KALIMANTAN.
  16. Sterculia dactylocarpa Warb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 19: 122 (1923); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  17. Sterculia darbyshirei Tantra, Rev. Gen. Sterculia in Malesia: 115 (1976); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  18. Sterculia edelfeltii F.Muell., Vict. Naturalist 3: 47 (1886); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  19. Sterculia elmeri Merr., Univ. Calif. Publ. Bot. 15: 191 (1929); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  20. Sterculia foetida L., Sp. Pl.: 1008 (1753); POWO (2021). – Clompanus foetida (L.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 77 (1891). – Sterculia mexicana var. guianensis Sagot, Ann. Sci. Nat., Bot., sér. 6, 11: 153 (1881). – Sterculia polyphylla R.Br., Pterocymbium: 227 (1844). India to C Malesia. SUMATRA, NUSA TENGGARA. Photos
  21. Sterculia gilva Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 401 (1861); POWO (2021). – Clompanus bicolor (Mast.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia bicolor Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 359 (1874). Thailand, Cambodia, Peninsular Malaysia, and Borneo. KALIMANTAN.
  22. Sterculia grandifolia R.Br., Pterocymbium: 232 (1844); POWO (2021). – Clompanus grandifolia (R.Br.) Kuntze¸ Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). Endemic to Java. JAVA.
  23. Sterculia hewittii Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 222 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  24. Sterculia hyposticta Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 399 (1861); POWO (2021). Thailand and Indochina, Sumatra. SUMATRA.
  25. Sterculia insularis R.Br., Pterocymbium: 232 (1844); POWO (2021). – Sterculia longituba Adelb.¸ Blumea 5: 506 (1945). – Sterculia treubii Hochr.¸ Bull. Inst. Bot. Buitenzorg 19: 20 (1904). Java, Sulawesi, Maluku. JAVA, SULAWESI, MALUKU.
  26. Sterculia kostermansiana Tantra, Rev. Gen. Sterculia in Malesia: 100 (1976); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  27. Sterculia lanceolata Cav., Diss. 5: 287 (1788); POWO (2021). S to E Asia, Java, Borneo. JAVA, KALIMANTAN.
  28. Sterculia lepidotostellata Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 361 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  29. Sterculia longifolia Vent., Jard. Malmaison: t. 91 (1805); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  30. Sterculia longipetiolata Merr., Philipp. J. Sci. 21: 526 (1922); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  31. Sterculia macrophylla Vent., Jard. Malmaison: t. 91 (1805); POWO (2021). – Clompanus macrophylla (Vent.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Clompanus purpurascens (Korth.) Kuntze¸ Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Hildegardia macrophylla (Vent.) Schott & Endl., Melet. Bot.: 33 (1832). – Sterculia crassiramea Merr., Publ. Bur. Sci. Gov. Lab. 29: 28 (1905). – Sterculia oncinocarpa F.Muell. & F.B.Forbes, Vict. Naturalist 3: 49 (1886). – Sterculia pachyclados K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 17 (1897). – Sterculia purpurascens Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 306 (1848). Myanmar, Thailand, Malesia to Solomon Islands. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU, PAPUA. Photos
  32. Sterculia megistophylla Ridl., J. Fed. Malay States Mus. 8(4): 21 (1917); POWO (2021). – Sterculia hosei Merr., Philipp. J. Sci. 21: 525 (1922). Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  33. Sterculia membranacea Merr., Philipp. J. Sci. 21: 527 (1922); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  34. Sterculia monticola Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 363 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  35. Sterculia oblongata R.Br., Pterocymbium: 232 (1844); POWO (2021). – Clompanus oblongata (R.Br.) Kuntze¸ Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia castroi Merr.¸ Philipp. J. Sci. 29: 395 (1926). – Sterculia forbesii Warb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 19: 121 (1923). – Sterculia kunstleri King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 65 (1891). – Sterculia spectabilis Miq., Fl. Ned. Ind., Eerste Bijv.: 400 (1861). – Sterculia sumatrensis Ridl., J. Malayan Branch Roy. Asiat. Soc. 1: 54 (1923). Sumatra to Maluku. SUMATRA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU.
  36. Sterculia parkinsonii F.Muell., Australas. J. Pharm. 2: 43 (1887); POWO (2021). New Guinea to Solomon Islands. PAPUA.
  37. Sterculia parviflora Roxb. ex G.Don, Gen. Hist. 1: 516 (1831); POWO (2021). – Clompanus parviflora (Roxb. ex G.Don) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Southwellia parviflora (Roxb. ex G.Don) Voigt, Hort. Suburb. Calcutt.: 104 (1845). – Sterculia holttumii Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1926: 471 (1926). – Sterculia maingayi Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 359 (1874). – Sterculia obscura K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 15 (1897). Bangladesh to Indochina, Sumatra, Peninsular Malaysia, Borneo. SUMATRA, KALIMANTAN.
  38. Sterculia perryae Kosterm., New Crit. Mal. Pl. 4: 40 (1955); POWO (2021). – Sterculia clemensiae Merr. & L.M.Perry, J. Arnold Arbor. 30: 40 (1949). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  39. Sterculia pseudopeltata Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 356 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  40. Sterculia rhoidifolia Stapf ex Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 222 (1938); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  41. Sterculia rhynchophylla K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 15 (1897); POWO (2021). – Sterculia cuspidella Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 224 (1938). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.
  42. Sterculia ripicola Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 358 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  43. Sterculia rubiginosa Vent., Jard. Malmaison: t. 91 (1805); POWO (2021). – Balanghas rubiginosa (Vent.) Raf., Sylva Tellur.: 72 (1838). – Clompanus rubiginosa (Vent.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 77 (1891). Bangladesh to Myanmar, Vietnam, Peninsular Malaysia, Borneo, Philippines. KALIMANTAN.
  44. Sterculia sangirensis Warb., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 19: 121 (1923); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  45. Sterculia schlechteri Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 361 (1929); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  46. Sterculia shillinglawii F.Muell., Australas. J. Pharm. 2: 41 (1887); POWO (2021). Maluku to Solomon Islands and NE Australia. MALUKU, PAPUA.
  47. Sterculia spangleri R.Br., Pterocymbium: 230 (1844); POWO (2021). – Clompanus spangleri Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). Endemic to Java. JAVA.
  48. Sterculia stapfiana K.Schum., Beibl. Bot. Jahrb. Syst. 58: 19 (1897); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  49. Sterculia stipulata Korth., Ned. Kruidk. Arch. 1: 306 (1848); POWO (2021). Peninsular Malaysia to Sulawesi. KALIMANTAN, SULAWESI.
  50. Sterculia subpeltata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 83 (1825); POWO (2021). – Clompanus subpeltata Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia cauliflora Merr., Pap. Michigan Acad. Sci. 19: 168 (1934). Sumatra and Java. SUMATRA, JAVA.
  51. Sterculia tantraensis Morat, Bull. Mus. Natl. Hist. Nat., B, Adansonia 8: 362 (1986 publ. 1987); POWO (2021). – Pterocymbium schumannianum Lauterb., in K.M.Schumann & C.A.G.Lauterbach, Fl. Schutzgeb. Südsee, Nachtr.: 317 (1905). – Sterculia schumanniana (Lauterb.) Mildbr., Bot. Jahrb. Syst. 62: 358 (1929). New Guinea to Solomon Islands. PAPUA.
  52. Sterculia urceolata Sm., in A.Rees, Cycl. 34: n.º 3 (1816); POWO (2021). – Southwellia urceolata (Sm.) Spach¸ Hist. Nat. Vég. 14: 402 (1847). Sumatra, Java, Sulawesi, Maluku. SUMATRA, JAVA, SULAWESI, MALUKU.
  53. Sterculia urophylla Merr., Pap. Michigan Acad. Sci. 19: 170 (1934); POWO (2021). – Clompanus ensifolia (Mast.) Kuntze¸ Revis. Gen. Pl. 1: 78 (1891). – Sterculia arachnifera Ridl., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 223 (1938). – Sterculia ensifolia Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 359 (1874). Myanmar, Sumatra, Peninsular Malaysia. SUMATRA.
  54. Sterculia yatesii Merr., Philipp. J. Sci. 21: 528 (1922); POWO (2021). Endemic to Borneo. KALIMANTAN.

 

 

THEOBROMA L.

  1. Theobroma cacao L., Sp. Pl.: 782 (1753); POWO (2021). – Cacao minus Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 2: 190 (1791). – Cacao sativa Aubl., Hist. Pl. Guiane 2: 689 (1775). – Cacao theobroma Tussac, Fl. Antill. 1: t. 13 (1811). Complete synonyms: POWO (2021). Native of tropical America. Introduced to Indonesia. Photos

 

 

THESPESIA Sol. ex Corrêa

  1. Thespesia multibracteata Borss.Waalk., Blumea 14: 114 (1966); POWO (2021). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  2. Thespesia populnea (L.) Sol. ex Corrêa, Ann. Mus. Hist. Nat. 9: 290 (1807); POWO (2021). – Bupariti altissima (Spreng.) Rothm., Feddes Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 53: 7 (1944). – Bupariti populnea (L.) Rothm., Feddes Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 53: 7 (1944). – Hibiscus baccifer G.Forst., Fl. Ins. Austr.: 48 (1786). – Hibiscus blumei Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 69 (1891). – Hibiscus litoreus J.Presl, Wšobecný Rostl. 1: 140 (1846). – Hibiscus macrophyllus (Blume) Oken, Allg. Naturgesch. 3(2): 1223 (1841). – Hibiscus populifolius Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 383 (1796). – Hibiscus populneus L., Sp. Pl.: 694 (1753). – Malvaviscus populneus (L.) Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 2: 253 (1791). – Parita populneus (L.) Scop., Intr. Hist. Nat.: 282 (1777). – Thespesia altissima Spreng., Syst. Veg. ed. 16, 4(2): 257 (1827). – Thespesia macrophylla Blume¸ Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 73 (1825). – Thespesia populnea var. bynoeana Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 965 (1928). – Thespesia populnea var. typica Domin, Biblioth. Bot. 22(89): 965 (1928). E Africa and tropical Asia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA. Photos
  3. Thespesia populneoides (Roxb.) Kostel., Allg. Med.-Pharm. Fl. 5: 1861 (1836); POWO (2021). – Hibiscus populneoides Roxb., Fl. Ind. ed. 1832, 3: 191 (1832). – Thespesia banalo Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 382 (1845). – Thespesia howii S.Y.Hu, Fl. Reipubl. Popul. Sin. 153: 69 (1955). E Africa and tropical Asia. JAVA, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA.

 

 

TRICHOSPERMUM Blume

  1. Trichospermum burretii Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 422 (1972); POWO (2021). – Althoffia ledermannii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 9: 855 (1925). New Guinea to Solomon Islands. PAPUA.
  2. Trichospermum buruensis Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 424 (1972); POWO (2021). Endemic to Buru Island. MALUKU.
  3. Trichospermum fletcheri Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 419 (1972); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  4. Trichospermum grewioides Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 423 (1972); POWO (2021). Endemic to W New Guinea. PAPUA.
  5. Trichospermum javanicum Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 57 (1825); POWO (2021). – Bixagrewia nicobarica Kurz¸ J. Bot. 13: 325 (1875). – Diclidocarpus javanicus (Blume) W.Theob.¸ in F.Mason, Burmah, ed. 3, 2: 605 (1883). – Grewia ancolana Miq., Pl. Jungh.: 301 (1854). – Trichospermum cymbiforme Sprague ex Ridl., Fl. Malay Penins. 1: 308 (1922). – Trichospermum kurzii King, J. Asiat. Soc. Bengal, Pt. 2, Nat. Hist. 60: 113 (1891). Thailand, Peninsular Malaysia, Java. JAVA.
  6. Trichospermum kjellbergii Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 13: 253 (1936); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  7. Trichospermum morotaiense Kosterm., Reinwardtia 6: 302 (1962); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.
  8. Trichospermum pleiostigma (F.Muell.) Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 428 (1972); POWO (2021). – Althoffia pleiostigma (F.Muell.) Warb. ex K.Schum. & Lauterb., Fl. Schutzgeb. Südsee: 435 (1900). – Grewia pleiostigma F.Muell., Fragm. 8: 4 (1872). C Malesia to New Guinea, Queensland. SULAWESI, MALUKU, PAPUA.
  9. Trichospermum pseudojavanicum Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 11: 511 (1932); POWO (2021). Endemic to NW New Guinea. PAPUA.
  10. Trichospermum quadrivalve Merr., Philipp. J. Sci., C 11: 288 (1916); POWO (2021). Endemic to Maluku. MALUKU.
  11. Trichospermum sacciferum Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 11: 511 (1932); POWO (2021). – Althoffia saccifera Burret, Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 11: 511 (1932). Endemic to New Guinea. PAPUA.
  12. Trichospermum talaudensis Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 417 (1972); POWO (2021). Endemic to Sulawesi. SULAWESI.
  13. Trichospermum tripyxis (K.Schum.) Kosterm., Trans. Bot. Soc. Edinburgh 41: 426 (1972); POWO (2021). – Althoffia tripyxis K.Schum., in K.M.Schumann & C.A.G.Lauterbach, Fl. Schutzgeb. Südsee: 435 (1900). Endemic to New Guinea. PAPUA.

 

 

TRIUMFETTA Plum. ex L.

  1. Triumfetta bicornuta Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 36(I): 574 (1863); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  2. Triumfetta graveolens Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 113 (1825); POWO (2021). Java, Borneo, and Maluku. JAVA, KALIMANTAN, MALUKU.
  3. Triumfetta pilosa Roth, Nov. Pl. Sp.: 223 (1821); POWO (2021). – Corchorus rothii F.Muell., Syst. Census Austral. Pl. 2(1): 30 (1889). Tropical Old World. SULAWESI, NUSA TENGGARA, MALUKU, PAPUA.
  4. Triumfetta repens (Blume) Merr. & Rolfe, Philipp. J. Sci., C 3: 111 (1908); POWO (2021). – Porpa repens Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 117 (1825). – Triumfetta humifusa Hassk., Retzia 1: 139 (1855). – Triumfetta procumbens Bojer, Hortus Maurit.: 44 (1837). – Triumfetta procumbens var. repens (Blume) Hatus., J. Phytogeogr. Taxon. 35: 65 (1987). – Triumfetta radicans Bojer, Rapp. Annuel Trav. Soc. Hist. Nat. île Maurice 12: 20 (1842). – Triumfetta subpalmata Sol. ex Hemsl., J. Bot. 28: 2 (1896). Madagascar, SE Asia, N to NE Australia and Pacific Islands. JAVA, KALIMANTAN, MALUKU. Photos
  5. Triumfetta rhomboidea Jacq., Enum. Syst. Pl.: 22 (1760); POWO (2021). – Bartramia angulata Lam., Tabl. Encycl. 1: t. 430, f. 2 (1792). – Bartramia crispifolia Stokes, Bot. Mat. Med. 3: 14 (1812). – Bartramia glandulosa Lam., Tabl. Encycl. 1: t. 400, f. 1 (1792). – Bartramia indica L., Sp. Pl.: 389 (1753). – Bartramia lappago Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 2: 137 (1790). – Bartramia rhombifolia Stokes, Bot. Mat. Med. 3: 15 (1812). – Mopex sinensis Lour. ex Gomes Mach., Mem. Acad. Real Sci. Lisboa, 2 Cl. Sci. Moraes, n.s., 4(1): 30 (1868). – Triumfetta angulata Lam., Encycl. 3: 421 (1792). – Triumfetta bartramia L., Syst. Nat. ed. 10, 2: 1044 (1759). – Triumfetta canacorum Gand., Bull. Soc. Bot. France 60: 457 (1913). – Triumfetta dembianensis Chiov., Ann. Bot. (Rome) 9: 53 (1911). – Triumfetta diversifolia E.Mey., in J.F.Drège, Zwei Pflanzengeogr. Dokum.: 227 (1843). – Triumfetta eriocarpa A.St.-Hil., Fl. Bras. Merid. 1: 288 (1828). – Triumfetta excisa Urb., Symb. Antill. 5: 413 (1908). – Triumfetta glandulosa Forssk., Fl. Aegypt.-Arab.: cxii (1775). – Triumfetta indica Lam., Encycl. 3: 420 (1792). – Triumfetta lappula Vell., Fl. Flumin. 5: t. 5 (1829). – Triumfetta martiana Turcz., Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 31(I): 228 (1858). – Triumfetta mauritiana C.Presl, Isis (Oken) 21: 273 (1828). – Triumfetta micropetala Lindl., Bot. Reg. 13: t. 1058 (1827). – Triumfetta mollis Schumach. & Thonn., Beskr. Guin. Pl.: 238 (1827). – Triumfetta pseudoangulata Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 111 (1825). – Triumfetta rhombeifolia Sw., Prodr. Veg. Ind. Occ.: 76 (1788). – Triumfetta rhomboidea var. recifensis Monteiro, Lilloa 3: 247 (1938). – Triumfetta rhomboidea var. spruceana K.Schum., in C.F.P.von Martius & auct. suc. (eds.), Fl. Bras. 12(3): 133 (1886). – Triumfetta riparia Hochst., Flora 27: 295 (1844). – Triumfetta thonningiana DC.¸ Pl. Rar. Jard. Genève: 64 (1826). – Triumfetta trilocularis Roxb. ex Hornem., Hort. Bot. Hafn., Suppl.: 140 (1819). – Triumfetta tungarensis Billore, J. Econ. Taxon. Bot. 3: 621 (1982). – Triumfetta vahlii Poir., in J.B.A.M.de Lamarck, Encycl., Suppl. 3: 300 (1813). – Triumfetta velutina Sieber ex C.Presl, Isis (Oken) 21: 273 (1828). – Triumfetta velutina Vahl, Symb. Bot. 3: 62 (1794). – Urena polyflora Lour., Fl. Cochinch.: 417 (1790). Tropical Old World. NUSA TENGGARA. Photos
  6. Triumfetta subhirtella Miq., Fl. Ned. Ind. 1(2): 196 (1859); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  7. Triumfetta suffruticosa Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 113 (1825); POWO (2021). Malesia. SUMATRA, JAVA, KALIMANTAN, SULAWESI, MALUKU, PAPUA.
  8. Triumfetta urticifolia Thunb., Fl. Jav.: 19 (1825); POWO (2021). Endemic to Java. JAVA.
  9. Triumfetta villosiuscula Blume, Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 112 (1825); POWO (2021). – Triumfetta lanigera Noronha¸ Verh. Batav. Genootsch. Kunsten 5(4): 27 (1790). Java and Borneo. JAVA, KALIMANTAN.

 

 

URENA L.

  1. Urena lobata L., Sp. Pl.: 692 (1753); POWO (2021). Throughout the tropics. JAVA. Photos
  2. Urena rigida Wall. ex Mast., in J.D.Hooker, Fl. Brit. India 1: 330 (1874); POWO (2021). – Decaschistia pulchra Ridl., J. Straits Branch Roy. Asiat. Soc. 59: 76 (1911). – Malache rigida (Wall. ex Mast.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 71 (1891). – Pavonia rigida (Wall. ex Mast.) Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 5: 144 (1901). Myanmar to Indochina, Peninsular Malaysia, Borneo. KALIMANTAN.

 

 

WISSADULA Medik.

  1. Wissadula periplocifolia (L.) Thwaites, Enum. Pl. Zeyl.: 27 (1858); POWO (2021). – Abutilon hastatum Ridl., Trans. Linn. Soc. London, Bot. 3: 279 (1893). – Abutilon periplocifolium (L.) Sweet, Hort. Brit.: 53 (1826). – Abutilon periplocifolium var. peruvianum (DC.) G.Don, Gen. Hist. 1: 500 (1831). – Abutilon periplocifolium var. zeylanicum (DC.) G.Don, Gen. Hist. 1: 500 (1831). – Sida periplocifolia L., Sp. Pl.: 684 (1753). – Sida periplocifolia var. peruviana DC., Prodr. 1: 468 (1824). – Sida periplocifolia var. zeylanica DC., Prodr. 1: 467 (1824). – Wissadula periplocifolia var. antillarum R.E.Fr., Kongl. Svenska Vetensk. Acad. Handl., n.s., 43(4): 34 (1908). – Wissadula periplocifolia var. fadyenii Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 20: 110 (1917). – Wissadula periplocifolia var. genuina Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 6: 28 (1902). – Wissadula periplocifolia var. gracillima R.E.Fr., Kongl. Svenska Vetensk. Acad. Handl., n.s., 43(4): 34 (1908). – Wissadula periplocifolia var. heterosperma Hochr., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 6: 28 (1902). – Wissadula zeylanica Medik., Malvenfam.: 25 (1787). Tropical America and tropical Asia. JAVA.

 

 

References